Vikan - 13.06.1991, Síða 23

um sambandinu fyrir skömmu.
Þaö er svo erfitt aö standa í
slíku þegar fóik er hvort í sínu
landinu. Viö þroskuðumst
smám saman hvort frá ööru.
Auðvitað veröur maöur aö
passa sig að verða ekki ofur-
ástfanginn ef maöur hefur í
hyggju aö vera á einhverju
flakki í framtíðinni og taka
þeim tilboöum sem freista
manns. Ég veit ekki ennþá
nægilega vel hvað ég vil og
því ætla ég ekki að binda mig
í bili, eöa þannig." Eva varð al-
varleg eitt augnablik. „Maöur
veröur aö passa sig á þessu,
þetta er sko ekkert sniöugt."
Á MEÐALPÖNKARA
- Ertu meö sæmileg kjör hjá
Neue Flora-leikhúsinu?
„Já, þaö finnst mér. Ég er
meö alveg prýðileg laun og
síöan útveguðu þeir mér íbúö
sem þeir borga leiguna af.
Hún er í lítilli blokk og er
tveggja herbergja. Viö erum
fimm úr leikhúsinu sem búum
í sama stigaganginum. Viö
erum ekki nema tíu mínútur
að ganga í vinnuna.
Umhverfið þar sem ég bý er
að vísu ekkert aðlaðandi.
Maöur rekst oft á pönkara sem
reyna aö sníkja af manni pen-
ing og sígarettur í hvert sinn
sem maður gengur hjá. Margir
þeirra eru meö stóra hunda -
og þaö er hundaskítur út um
allt! Mér finnst þetta heldur
ógeðslegt. En hvaö um þaö,
ég er mjög ánægö meö íbúö-
ina og vil alls ekki flytja eitt-
hvaö annað.
Ég umgengst mikiö vinnu-
félagana sem búa í stiga-
ganginum hjá mér. [ raun eru
kunningjar mínir allir innan
leikhúshópsins og flestir þeirra
eru útlendingar. Okkur hefur
alltaf komið mjög vel saman
og viö höfum ánægju af því aö
vera í félagsskap hvers ann-
ars utan sýninganna. Aö vísu
finnst mér líka oft gott aö geta
verið ein út af fyrir mig. Ég hef
kynnst fáum Þjóðverjum og í
raun þykja mér þeir viö fyrstu
kynni vera voðalega stífir og
erfiðir.“
- Hvernig verðu frítíman-
um?
„Ég hef í rauninni ekki svo
mikið fyrir stafni. Ég syndi þó
oft mér til heilsubótar. Á mánu-
dögum, sem eru einu frídag-
arnir í vikunni, förum við gjarn-
an nokkur saman út að borða
og í bíó. Mér finnst gott aö
sofa til hádegis. Stundum dríf
ég mig í bæinn í nokkra tíma
Húfan er
nauðsynleg
þegar
skammur
tími líður
á milli
sýninga
eins og á
sunnudög-
um.
en ég þarf að vera mætt í
leikhúsiö klukkan fimm. Þá
tekur viö ballettæfing til hálfsjö
en sýningin hefst síðan klukk-
an átta. Stundum förum viö út
aö skemmta okkur eftir sýn-
ingar um helgar. Við erum allt-
af langhressust á sunnudags-
kvöldum þegar frídagurinn er
fram undan og helgin er búin.“
ER STUNDUM KÖLLUÐ
RUSLATUNNA
- Er þetta ekki óttalegt mein-
lætalíf sem fylgir þvl aö vera
dansari? Þarftu ekki aö neita
þér um ýmsar lystisemdir,
passa upp á mataræðið og
svo framvegis?
„Nei, ekkert sérstaklega. Ég
er í sjálfu sér ekki mikil kjötæta
og finnst oftast best aö boröa
grænmeti og ávexti sem allra
mest. Sætindi má ég boröa
svo fremi aö ég boröi ekki of
mikið af þeim. Annars hef ég
mikla matarlyst og brenni
miklu. Satt aö segja kalla
kunningjarnir mig stundum
ruslatunnuna í gríni því ég á til
aö hjálpa þeim aö klára af
diskunum þegar þeir eru orön-
irsaddir." Og nú skellihló Eva.
- Hvernig er sumarfríinu
þínu háttað? Ertu kannski á
leið til Islands?
„Við fáum fjögurra vikna frí
og við ráðum hvernig við ráö-
stöfum því, hvort viö tökum
það allt í einu eöa viku og viku
I senn. Mér finnst skynsam-
legra aö taka viku til tíu daga í
einu. Þessi vinna er mjög bind-
andi og því verður maöur svo-
lítið innilokaður ef allt fríið er
tekiö út á einu bretti. Ég er til
dæmis aö fara til Svíþjóöar
síðast í júní og ég hlakka
ofsalega til. Það er alltaf jafn-
skemmtilegt að komast frá en
það er jafngott aö koma aftur,
finnst mér. Ég vildi gjarnan
komast oftar í heimsókn til for-
eldra minna á íslandi en það
er bara svo dýrt að fljúga.
Móöir mín var hérna hjá mér
fyrir nokkru og sá sýninguna.
Mér fannst gaman aö fá hana
og ég held að hún hafi skemmt
sér Ijómandi vel. Faöir minn
ætlar aö kíkja á mig í sumar."
- Helduröu aö íslendingar
hafi gaman af þessari sýningu
þó þeir skilji ekki allt sem sagt
er á sviðinu?
„Þaö held ég því þetta er
þvílík upplifun - þetta stóra og
mikla hús, þessi frábæra
tónlist, hljómburöurinn, söng-
urinn og svo framvegis. Ég
held aö það sé engin
spurning."
Og þar með var gríska sal-
atiö búiö, tæpur klukkutími í
sýningu og Evu ekki til setunn-
ar boöiö. Viö gengum saman
áleiðis til leikhússins og hún
hvarf inn bakdyramegin um
ieið og hún veifaði í kveöju-
skyni. □
12. TBL. 1991 VIKAN 23