Vikan - 27.12.1991, Qupperneq 56

a NonnenDerg-klaustriö sest her i fjarska - hvit bygging og rauður turn. Þetta er elsta nunnuklaustur
í þýskumælandi hluta Evrópu. Rupert biskup í Salzburg stofnaði klaustrið árið 700. f þessu klaustri
var hin eina sanna María, þótt hún ætti aldrei eftir að vinna þar heitið og verða nunna.
Vín. Úr
þeim ráða-
hag varð
þó auðvit-
að ekki.
fyrir og eftir flóttann," segir Paul Stassak, sölu-
stjóri Panorama Tours.
Leopold-
skron-höll
í Salzburg.
Þar voru
tekin atrið-
in þegar
von Trapp
og María
dönsuðu
saman á
svölunum
og einnig
þegar fjöl-
skyldan
sat og
drakk lím-
onaði með
væntan-
legri eigin-
konu
föðurins,
hefðar-
konu frá
Margrét Pétursdóttirfór með hlutverk Maríu í Söngvaseiði þegar hann var
sýndur i Þjóðleikhúsinu í fyrravor. Hún segir okkur að vissulega hafi hún
vitað um tilvist Trapp-fjölskyldunnar, að hún hafi i raunveruleikanum flust
til Bandaríkjanna og unnið fyrir sér með söng. Hins vegar hafði hún sjálf
ekki komið til Salsburgar og séð sögustaðina, kvikmyndina Sound of
Music hafði hún séð. - Ég hef dvalist í austurrísku Ölpunum og syðst í Þýskalandi í nánd við
landamæri Austumkis svo ég þekkti svolítið til aðstæðna. En auðvitað verður leikari og söngvari
að fá að túlka persónurnar á sinn hátt og það er ekki hægt að kópíera, hvorki það sem maður
hefur séð eða heyrt.
Sýningarnar á Söngvaseiði urðu sextíu talsins á tveimur og hálfum mánuði og Margrét segir
að það hafi verið yndislegt að vinna með krökkunum sem fóru með hlutverk Trapp-barnanna.
Þau hafi verið svo dugleg og skemmtileg. Trapp sjálfan lék Jóhann Sigurðarson.
MEÐ LEST TIL ÍTALÍU
Flóttinn var ekki alveg jafnævintýralegur og
hann er sýndur í kvikmyndinni, þar sem söngv-
ararnir hverfa einn af öörum út af sviðinu í
söngvakeppninni og þegar þeir eiga aö koma
inn aftur til þess að taka við verðlaununum eru
þeir horfnir á braut, lagðir af stað í bíl í átt til
fjalla. Gefið er í skyn að þeir ætli að ganga yfir
fjöllin til Sviss sem er svo víðs fjarri að við sjálft
liggur að þessi sögulega eða öllu heldur land-
fræðilega fölsun varþi rýrð á myndina. Hið
rétta er að hús Trapp-fjölskyldunnar stóð ör-
skammt frá járnbrautarstöð. Einn daginn
klæddist fjölskyldan fjallgöngufötunum sínum
og tók með sér bakpoka - skildi allar verald-
legar eig'ur sínar eftir - steig upp í lest sem
rann á brott til Italíu en ekki til Sviss. Frá ftalíu
var siglt til New York og þangað komu þau í
september 1938 eins og fyrr segir.
Eftir að hafa heyrt söguna um Trapp-fjöl-
skylduna fannst mér ómögulegt annað en
bregða mér í næstu videoleigu og horfa enn
einu sinni á myndina Sound of Music. Horft var
á hana með ofurlítið öðru hugarfari en áður.
Vissulega var hún skemmtileg og hugljúf,
landslagið í og umhverfis Salzburg undurfagur
og söngurinn ekki síður. Nú er ekki um annaö
að gera en bregða undir sig betri fætinum og
fara annaðhvort vestur til Vermont í Bandaríkj-
unum og sjá söguhetjurnar sjálfar eða austur
til Salzburg og láta sér nægja að horfa á sögu-
staöina.
56 ViKAN 26, TBL. 1991