Menntamál - 01.09.1936, Side 14

92
MENNTAMAI.
ástæðum er þess krafizt, a'ð kennarar afli sér viðunandi
þekkingar, áður þeir liefji starf sitt, — enda þótt fram-
kvæmdunum sé æði ábótavant hjá oss ennþá. I stuttu
máli: Allir heilvita menn eru ásáttir um það, að nokk-
ur þekking sé nauðsynleg á verkefni hverju, ef verkið
eigi að fara vel úr liendi. Þessu er ekki öðruvisi háttað
með uppeldisstarf fjölskyldunnar! Innsær (intuitiv) sál-
skilningur móðurinnar og eðlisbundin uppeldisheigð henn-
ar nægja ekki einsömul. Foreldrar þurfa að eiga þess
kost, að glæða uppeldisvitund sína við lestur góðra rita
um sálarlíf barna og uppeldisaðferðir. Þau þurfa einnig
að eiga kost alþýðlegra fyrirlestra um sálvísindi nútím-
ans og þýðingu þeirra fyrir uppeldið.
Ef einliverjum skyldi virðast fjarstætt að tala um vis-
indi í sambandi við fjölskylduna, þá misskilur liann eigi
aðeins eðli uppeldisvisinda, heldur einnig bókhneigð og
gáfnafar íslenzkrar alþýðu. Að vísu má enginn ætla, að
alþýða manna skilji nokkur vísindi til fulls. En menning-
arsaga vor sýnir, að gáfaðir alþýðumenn liafa oft kom-
ízt furðu langt í þessu efni. Engin vísindi eru lífinu tengd-
ari en sálfræði og uppeldisvisindi, og bjóða þau þvi gáf-
um alþýðu betra tækifæri til sjálfsmenntunar en nokk-
ur önnur. Með öllum menningarþjóðum eiga foreldrarn-
ir þess nægan kost, að afla sér þekkingar um sálarlíf
barna sinna og uppeldi. Auk bókakostar eru stofnuð fé-
lög til eflingar heimauppeldi. Til dæmis má geta þess,
að Eduard Spranger, einhver þekktasti núlifandi uppeld-
isfræðingur Þjóðverja, liefir ötullega beitzt fyrir þessum
félagsskap. Þýzka fjölskyldan á sér álitlegan bókakost,
sem eingöngu fjallar um lieimauppeldi og flytur dæmi
úr uppeldisreynslu foreldra. Það er eigi síður með upp-
eldisstarfið en önnur vandaverk, að margt má nema af
þeim, sem betur kann. En þessi þekkingarlind er lokuð
islenzkum foreldrum og verður það, unz leiðandi menn