Menntamál - 01.09.1936, Qupperneq 73

MENNTAMÁL
151
limur Alþjóða Bandalags kennara, birti í hinu opinbera mál-
gagni sínu 11. ágúst eftirfarandi opinbera yfirlýsingu:
Hinir ógurlegu atburðir, sem nú geisa á Spáni, knýja alla
borgara til þess að taka þátt í baráttunni. Jafnvel stéttarsamtök,
ópólitísk í eðti sínu, eins og A.N.M.P. (Asociacion National del
Magisterio Primario) geta ekki komizt hjá að taka sinn þátt i
hinni btóðugu styrjöld. Þess vegna hefir framkvæmdastjórn A.N.
M.P. frá upphafi, með kennslumálaráðherranum sem millilið,
gengið í þjónustu hinnar löglegu rikisstjórnar.
Þetta táknar ekki það, að samtök okkar hafi gengið á liönd
nokkrum pólilískum flokki; því fer fjarri. En rás viðburðanna
kallar á öll samtök eins og samband vort, til fullkominnar holl-
ustu við lýðveldið, og það er augljóst, að hinu sama gegnir um
hvern einstakan félagsmann.“
Samtímis gekkst framkvæmdastjórnin fyrir fjársöfnun meðal
félagsmanna sambandsins, til styrktar börnum, sem orðið hafa
munaðarlaus af völdum borgarastriðsins. Ennfremur bauð sam-
bandið að gefa sjúkrahúsi Ilauðakrossins rekkjuvoðir, kodda og
handklæði og afhenti um leið stjórn sjúkrahússins 1000 peseta
i peningum.
Félag íslenzkra söngkennara.
Söngkennarar i Reykjavík og Hafnarfirði stofnuðu 21. des. 1935
„Félag íslenzkra söngkennara“. „Tilgangur félagsins er meðal
annars að stuðla að þvi, að bættur verði söngur og söngkennsla
hér á landi, svo og hagur söngkennara," segir í lögum félagsins.
Stofnendum þessa litla félags hefir litizt svo, sem söngurinn
væri stundum liafður útundan í skólum okkar. E. t. v. stafar það
að nokkru leyti af því, að tiltölulega lítill hluti af íslenzkri lcenn-
arastétt hefir lagt stund á söngkennslu. Hiusvegar játa vel flestir
gildi söngsins og áhrifamagn í allri uppeldis- og skóla-starf-
semi. Verður því þessum vísi væntanlega vet tekið. Verkefnin
eru nóg: Það þarf að vinna að því, að kennarar fái meiri undir-
búningsmenntun, bættan bókakost, betri starfsskilyrði, og senni-
lega verður félagið einnig að láta til sín taka um hagsmunamál
stéttar sinnar. Félagsmönnum dylst það ekki, að hér þarf ræki-
legan undirbúning og siðan talsverð átök. En þeim er líka ljós