Menntamál - 01.12.1936, Blaðsíða 14

172
MENNTAMÁL
í fyrsta lagi er geisimikill munur á A og B með tilliti
til fjölda augnhreyfinga eftir hverri línu. A hreyfir aug-
un að meðaltali 21.3 sinnum eftir línunni, en B tekur lín-
una í 3.6 stökkum.
í öðru lagi dvelur A 12/25 úr sekúndu milli augnhreyf-
inga, en B aðeins 8/25 úr sekúndu. Þetta er annað mikils-
vert atriði í lestrinum.
í þriðja lagi las B, sem er mjög leikin í lestri, sínar
greinar án þess að hreyfa augun aftur á hak eitt einasta
skipti, en A, sem aðeins liafði lært að lesa í eitt ár, gerði
að meðaltali 6.8 hreyfingar aflur á hak í hverri línu.
Þessar lireyfingar aftur á bak tefja mjög fyrir góðum
árangri lesturs, og ættu lielzt engar að vera.
I fjórða lagi er mjög mikill munur á A og B að því
leyti, að B hittir alltaf á nákvæjnlega réttan stað, þegar
hún rennir augunum frá einni línu til annarar, en A fer
þar ýmist óþarflega langt út fyrir eða of skammt til
að sjá greinilega fyrsta orðið i línunni.
Loks er þess að geta, að A les að meðaltali 39.6 orð á
mínútu, en B 369 orð á minútu. B les með reglulegri
hrynjandi en A mjög óreglulega.
XI.
Ég ætla nú að draga saman nokkrar helztu uppeldis-
fræðilegar ályktanir, sem draga má af þessum rannsókn-
um. ,
1) Munurinn á lestrarleikni manna, sem þó eru taldir
læsir, er ákaflega mikill og fer ekki nema að litlu leyti
eftir greind. 2) Þessi munur er að mestu fólginn í mis-
munandi lestrarvenjum og sérstakiega í mismunandi
hagkvæmum augnahrey 1'ingum. 3) Þegar lesið er, þá er
augunum rennt með stökkhreyfingum eftir línunum frá
vinstri til iiægri. Lesturinn fer einungis fram meðan aug-
un eru kyrr, en á meðan á lireyfingunni stendur sjá menn
aðeins í móðu. Þessvegna er mjög áriðandi að sjá yfir