Menntamál - 01.12.1936, Blaðsíða 33

menntamál
191
likaöi ekki andi þýzku skólanna nu; hvernig þau liafa far-
ið að gefa með þeim út úr landinu skil eg ekki. Geðjaðist
mér mjög vel að forstöðukonunni og virtist hftn bæði
menntuð og víðsýn.
Meðal annars spurði eg um starfsskrá barnanna. Komst
eg við það að þeirri niðurstöðu, að tími þeirra væri að
mestu ákveðinn til vissra hluta, frá því að þau fóru á
fætur kl. 7 á morgnana fram til ld. 8 á kvöldin, þegar
kvöldverði var lokið. Eg.léti í ljósi efa um, að það væri
heppilegt fyrirkomulag, að hafa börnin þannig bundin
og undir umsjón kennara frá morgni til kvölds. Var for-
stöðukonan á sama máli, og kvaðst hafa taumana svo
slaka, sem unnt væri, en eg yrði að gæta þess, að skólinn
lyti í raun réttri tilhögun og reglugerð frá stjórn kvekara
í Englandi, sem gerðu sínar ákveðnu kröfur um stjórn
og fyrirkomulag, sem hún yrði að beygja sig fyrir. Að
hinu leytinu kvaðst hún sjálf leggja mikla áherzlu á það,
að finna sem fyrst séreinkenni og hæfileika hvers barns
og reyna þá að hjálpa þeim sérstaklcga, hverju á sínu
sérstaka sviði. Sagði hún mér nokkur dæmi þess, hvað
skólinn hefði gert i þessu efni.
Börnin komu mjög vel fyrir, voru frjálsmannleg og
prúð, allur heimilisbragur sýndist hinn prýðilegasti. Hafði
eg milda ánægju af að sjá Eerde aftur í þessari nýju
rnynd, helgaða æskunni, enda þótt að mörgu leyti muni
það jafnan erfiðara að umsteypa svona gamla byggingu:
í nýtízku skóla, en að byggja nýtt frá grunni.
Aðalbjörg Sigurðardóttir..