Menntamál - 01.11.1947, Page 24

150
MENNTAMÁL
Snorri skrifaði stjórn Sambands íslenzkra barnakenn-
ara um fjársöfnun skólabarnanna á Akureyri og hóf hún
þá sams konar fjársöfnun um land allt. Varð öll þessi
söfnun, bæði á Akureyri og annars staðar, íslenzkum
skólabörnum til hins mesta sóma. Þegar sendiherra Norð-
manna í Reykjavík kom til Akureyrar árið 1944 minnt-
ist hann á þessa fjársöfnun og hafði eftir Hákoni Noregs-
konungi, að hún væri einhver fegursta hjálpin, sem Norð-
menn hefðu fengið. —
Flest eða öll störf Snorra og skóla hans, þau, er hér
hefur verið drepið á, voru á sínum tíma, er þau voru upp
tekin, nýjungar í hérlendu skólastarfi. En aldrei mun þess
hafa orðið vart, að upptaka þessara nýjunga ylli árekstr-
um eða óánægju, hvorki í skólanum eða flokki foreldra
og aðstandenda skólabarnanna. Innreið þessara nýjunga
í skólann var gerð með slíkri forsjá, iagni og festu að
enginn lét sér sæma að standa í vegi eða styggjast við.
Það mun ekki ofmælt, að Snorri hafi öll skólastjórnar-
ár sín á Akureyri haft skólann algerlega á sínu valdi.
Mátti heita svo, að hann gæti með bendingu einni ráðið
við allan hópinn. Hann þekkti hvert einasta barn af 700—
750 börnum og þau hann. Þau komu með því hugarfari í
skólann að virða bæði forstöðumann hans og reglur þær,
er hann setti, og munu foreldrafundir hafa átt sinn þátt
í því. Greinagóður maður og nákunnugur því, sem fram
fer í skólanum, hefur sagt þeim, er þetta ritar, að börnum
hafi þótt svo vænt um skólastjóra sinn, að þau hafi stund-
um grátið, er þau urðu að skilja við hann á vorin. Þau
hafi allt viljað fyrir hann gera og fundizt, að þau mættu
ekki með nokkru móti brjóta reglur þær, er hann setti
eða fyrirmæli, er frá honum komu, enda hefði tæplega
verið unnt að koma því við svo, að eigi yrði hann þess
vís. Skólastjórinn var nefnilega alltaf — og einkum þó
fyrstu árin — á stöðugu ferðalagi um skólann og alls
staðar nálægur og því líkast sem hann sæi gegnum veggi