Menntamál - 01.11.1947, Qupperneq 33

MENNTAMÁL
159
gátum o. s. frv. Þá spurði ég um nokkur atriði íslands
sögunnar hverja öld og reyndi að skýra samhengi alda
og menningarstarfs frá kynslóð til kynslóðar með línu-
riti á töflu, þar sem hún var til. Síðan grennslaðist ég
eftir, hvað þau vissu í heilsufræði, landafræði, dýrafræði
o. s. frv. Að lokum ræddi ég svo um Jón Sigurðsson og
Hallgrím Pétursson, Passíusálmana og þjóðfánann og
endaði alls staðar þetta viðtal með því að segja þeim sögn
kristilegs efnis; og að síðustu lásum við öll Faðir vor.
Jafnframt því að grennslast þannig eftir getu barnanna
og þroska stillti ég svo til, að þetta væri líka kennsla, sem
kennararnir gætu veitt athygli. Ræddum við svo þetta á eft-
ir, og virtist mér allir kennararnir mjög ánægðir með
þetta fyrirkomulag til að byrja með. En ég sagði þeim,
að ef ég kæmi til þeirra aftur, myndi ég hlusta á þá.
Þá er ég hafði lokið starfi í hverjum skóla, hélt ég fund
með skólanefndinni. Náði ég saman 25 skólanefndum til
fundar og alls staðar ræddi ég við formann skólanefndar,
þótt ég næði ekki saman fundi, og sömuleiðis við sóknar-
prest og fleiri. Helzta umræðuefnið var vitanlega skól-
inn og allt, sem þar var að í aðbúnaði o. fl. Bæði þessir
fundir nú og í haust og þau bréf, sem ég hefi skrifað í
skólahverfin, hafa ýtt mjög við þessum málum, enda er
þess full þörf.
En þá er ég kom svo heim úr hverri ferð, tók ég að
vinna úr hinum skriflegu plöggum, sem ég hafði með
mér úr hverjum skóla, bar allar niðurstöður saman við
það, sem ég hafði skrifað hjá mér í skólanum, og reyndi
að glöggva mig á ástandinu. Síðan ritaði ég hverri skóla-
nefnd og hverjum kennara ítarlegt bréf um allar þessar
athuganir og niðurstöður, og reyndi að miðla þeim ráðum,
sem ég átti til úrbóta. Öll þessi bréf voru trúnaðarmál,
en samt mikið rædd á skólanefndarfundum sums staðar;
en hvergi hefi ég orðið var við óánægju út af aðfinnslum,
enda var það og er höfuðskilyrði í þessu starfi, að kenn-