Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 8

70
MENNTAMÁL
inda, einkum að loknum löngum og þreytandi vinnudegi.
En ef til vill getum við látið okkur detta betra ráð í hug
gagnvart þessum litla handóð okkar en banna honum.
Ef til vill hugkvæmist okkur eitthvað, sem getur dregið
athygli barnsins að einhverju öðru, og við getum tekið þá
hluti, sem okkur er sárast um, og komið þeim fyrir, þar sem
barnið nær ekki til þeirra. Því að þessir tilburðir til að
rannsaka alla skapaða hluti eru einnig sprottnir af þörf,
þörfinni á að kynnast þeim heimi, sem maður lifir í. Að
sjálfsögðu á barnið að fá leikföng, sem hæfa aldri þess.
Barnið atar sig út.
Nýjar þarfir koma í ljós. Á aldrinum eins til þriggja ára
fer barnið að vilja leika sér að vatni, sandi og leir. Það atar
sig út og bleytir fötin sín. Þessir útötunarleikir eru veiga-
mikill þáttur í þróunarferli barnsins. Ef því er aðeins leyft
að ata sig út um nokkurt skeið eins og það lystir, kemur í
ljós, að þörfin tekur að minnka.
Til þessa skeiðs heyrir umvöndunin um þrifnað. Á því
er oft byrjað of snemma að venja börn við pott. Ef barninu
á að lærast þrifnaður, verður það að hafa náð þroska til
þess, og bezt er, að menn bíði með pottinn, þangað til ang-
inn litli getur og vill nota hann. Með því móti gengur það
betur en ef reynt er frá byrjun að þröngva barninu til
þess. Menn losna þá við árekstra, og barninu mun finnast
það ánægjulegt afrek að læra að nota þennan grip.
Áhugi á Jcynferöismálum.
Börn hafa kynferðisþarfir. Þetta lætur ef til vill hrylii-
lega í eyrum, en við munum reyna að útskýra, við hvað
er átt. Það er ofureðlilegt, að kynferðilegur þroski komi
ekki yfir menn allt í einu á fullorðinsaldri. Sá þáttur í eðli
mannsins hlýtur einnig að eiga sína þroskasögu. Og hjá
börnum er einnig að finna byrjunina að hinu fullþroska
kynferði.