Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 35

MENNTAMÁL
97
að rekja til skólaáranna, enda þótt þær séu ekki allar
skólanum að kenna. Ég vil í því sambandi benda á slæp-
ingshátt þann, sem sagður er einkenna ungu kynslóðina
hérlendis. Kennarar og heimili verða að hjálpast að við
að gera börnin að nýtum borgurum, og það er nauðsyn-
legt, að skólinn geri meira, en hann afkastar nú.
Margir foreldrar hafa illan bifur á skólanum og eru
blátt áfram hrædd við þau áhrif, sem skólavistin hefur
á börn þeirra. Ég held þetta sé því miður oft ekki
ástæðulaust.
Fyrsta lærdómskona á íslandi?
í sögu Jóns helga er getið Ingunnar Arnórsdóttur á þessa lund:
„Þar (þ. e. á Hólum) var og í fræðinæmi hreinferðug jungfrú, er Ingunn
hét. Engum þessum (þ. e. ýmsum lærdómsmönnum, er um var getið á
undan) var hún lægri í sögðum bóklistum. Kenndi hún mörgum g r a m m a-
t i c a m og fræddi hvern, er nema vildi. Urðu því margir vel menntir undir
hennar hendi. Hún rétti mjög iatinubækur, svo að hún lét lesa fyrir sér,
en hún sjálf saumaði, tefldi eða vann aðrar hannyrðir með heilagra manna
sögum, kynnandi mönnum guðs dýrð eigi aðeins með orðum munnnáms,
heldur og meö verkum handanna "