Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 65
MENNTAMÁL
127
hafði verið þrotlaust starf, og af því hnossi vildi hann
ekki sleppa fyrr en í síðustu lög, því féll hann að velli í
miðju starfi.
Þótt Kristján væri nálega 65 ára, var hann þó enn gædd-
ur þeim þokka æskunnar, sem guðirnir gefa þó aðeins
fáum mönnum. Og við, vinir hans og samstarfsmenn,
fögnum því, að myndin, sem við geymum um hann, er
ekki af gömlum, hrörlegum og farlama öldungi. Nei, það
er ungur maður, bjartur og brosandi, sem nú hefur lagt
út á móðuna miklu. Við, sem stöndum á ströndinni og
horfum á eftir honum, höldum áfram að eldast enn um
skeið hér í þessum heimi, þar sem „Hver dagsins geisli
deyr oss hér að kveldi, en dagur guðs á eilíft sumarveldi.“
Islenzk kennarstétt kveður þig með virðingu og þökk
og biður guð að blessa landtöku þína hinum megin.
Hannes J. Magnússon.