Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 22

84
MENNTAMAL
Gætu gagnfræðanemar í Reykjavík
haft meiri not af skólavistinni?
Guðmundur Þorláksson, höf-
undur þessarar greinar er
fæddur 1907, lauk stúdentsprófi
á Akureyri 1932, cand. mag. frá
Hafnarháskóla 1939 í náttúru-
fræðum. Tók þátt í leiðangri til
Ellesmerelands 1939—1940 og
komst ekki heim af styrjaldar-
ástæðum, gerðist kennari við
kennaraskóla og gagnfræðaskóla
á Grænlandi 1940—45, lauk
kennsluprófi í Kaupmannahöfn
1945 og stundaði jafnframt
kennslu þar, fastur kennari við
Gagnfræðaskólann í Reykjavík
frá 1946.
„Ég þori ekki að láta
krakkann minn fara á
skólaskemmtanir.“ Oft hef
ég nú heyrt foreldra, sem
eiga börn í framhaldsskólum Reykjavíkur, segja þetta. Ég
get varla hugsað mér neitt, sem hljómi verr í eyrum kenn-
ara en einmitt þetta, því kennarar og skólastjórar eiga að
sjálfsögðu sök á því, ef ótti þessi er ekki ástæðulaus. Vel
má vera, að foreldrar hafi eins mikið út á kennsluna að
setja, en þá gagnrýni þora þau ekki að koma fram með,
þar eð þau treystast ekki til að rökstyðja hana,