Menntamál - 01.06.1950, Blaðsíða 23

MENNTAMÁL
85
Ég hef oft heyrt kennara hafa við orð, að æskulýður
nútímans væri „ógurlegur, óstýrilátur, kærulaus og áhuga-
laus“, allt sannanir þess, að skólinn hefur ekki tök á nem-
endum, og þar af leiðandi gagnrýni á skólann. Ég mun í
greinarkorni þessu leitast við að rökstyðja það, að skólar
unglinga- og gagnfræðastigsins hér í Reykjavík séu ekki
eins góðir eins og þeim ber að vera, að við séum ekki
„samkeppnisfærir“ á þessu sviði. Ég mun jafnframt leit-
ast við að benda á nauðsynlegustu breytingar, sem þurfa
að koma skjótlega, ef ekki á að verða heil kynslóð sem
er „kærulaus og áhugalaus“.
Málið er engan veginn þrauthugsað af minni hálfu,
og mest af því, sem ég leyfi mér að segja um kennsluna,
á einungis við náttúrufræði, landafræði, eðlisfræði og að
nokkru leyti um reikning, þær greinar, sem ég hef mesta
reynslu í að kenna, og ég hef lært að kenna á þessu skóla-
stigi. Ég bendi einungis á þá galla, sem mér virðast liggja
alveg í augum uppi hverjum þeim, sem vill sjá, og þau ráð,
sem hinar Norðurlandaþjóðirnar hafa talið nauðsynleg,
til þess að tryggja sæmilega kennslu.
í lögum um gagnfræðanám (nr. 48, 7. maí 1946) segir
svo í I. kafla, 3. gr.: “Á gagnfræðastiginu eru þrenns kon-
ar skólar með samræmdri námsskrá: unglingaskólar, mið-
skólar og gagnfræðaskólar.“ Og í IV. 18. gr. „Unglinga-
skólar eru tveggja ára skólar, og lýkur námi í þeim með
unglingaprófi. Er það landspróf að öllu eða nokkru leyti,
eftir því sem ákveðið er í reglugerð.“ í 20. og 22. gr. segir:
„Miðskólar eru þriggja ára skólar . . . Miðskólar veita einn-
ig unglingapróf. . . Gagnfræðaskólar veita einnig ung-
linga- og miðskólapróf."
Ef hægt er að draga nokkra ályktun af ofangreindu
um skipulag unglinga- og gagnfræðanámsins, virðist hún
helzt vera sú, að gert sé ráð fyrir að þeir, sem hyggja á
meira en skyldunám, fari strax í sérstaka skóla að af-
loknu barnaprófi, en hinir verði í sérstökum unglinga-