Menntamál - 01.04.1956, Qupperneq 11

MENNTAMÁL
5
sókn á því, hvort þeir hafi öðlazt nægan þroska til að læra
lestur. Sjón, heyrn, heilsufar og annað líkamlegt ástand
er grandskoðað. Bekkjarkennari kynnir sér tungutak,
málfar, orðaforða, hugmyndir, þekkingu og tök á næsta
umhverfi o. fl. Notar hann í þeim tilgangi myndir, hluti,
dýr, áhöld, samtöl, sögur og þess háttar, sem allt myndar
eins konar kerfi. Einnig eru notuð próf, sem sérstaklega
eru hæfð í þessum tilgangi. Nefnast þau Reading Read-
iness-próf. Ekki eru þau talin einhlít fyrir öll börn.
Kemur þá venjulega í ljós, að einhver í hópnum þurfa að
bíða eftir að verða tilbúin að snúa sér að lestri. Eru þeim
fengin í hendur verkefni, er búa þau undir hið mikla hlut-
verk. Geta liðið nokkrar vikur eða mánuðir, þar til því er
lokið. Hin byrja lesnám, en hljóta í fyrstu inngangsæf-
ingar, áður en til alvöru bóknáms kemur. — Eftir að allt
er vel komið af stað, er bekk oftast skipt í þrjá hópa, A,
B og C, eftir getu. Hver hópur er æfður sér við kennara-
borð. Hin gaufa í vinnubókum á meðan. Slíkar bækur
fylgja öllum lesbókum. 1 New Orleans skammt frá
Mexicoflóa tíðkast það, að þrír eða fjórir kennarar
taka höndum saman við kennslu lestrar í sama aldurs-
flokki, þannig að þeir skipta börnum milli sín í lestrar-
stund. Fara þá allir A-flokkar í eina stofu, B-flokkar í
aðra o. s. frv. Að loknum lestri fer hver nemandi inn í sína
heimastofu og heldur þar áfram öðrum skólastörfum.
Ekki mun þetta fyrirkomulag mjög algengt vestra. Víða í
Norður-Ameríku veldur það erfiðleikum í kennslu, að
mörg börn kunna mjög lítið í ensku eða tala bjagað. Sum-
ir innflytjendur, einkum þeir, er búa saman í hverfum,
eru oft fastheldnir við tungu feðra sinna. — Við hvern
skóla er kennari, sem hefur það hlutverk að taka þá í sér-
tíma, sem dragast aftur úr félögum sínum. Eru slíkir nem-
endur furðu fljótir að rétta við á þann hátt.