Menntamál - 01.08.1966, Qupperneq 20

106
MENNTAMÁL
gæti í meiri yfirferð námsefnis eða ýtarlegri meðhöndlun
þess.
C. Skipting kennslustunda d námsgreinar.
Áður en nám í stærðfræði, eðlis- og efnafræði verður at-
hugað, er rétt að gera nokkra grein fyrir skiptingu kennslu-
stunda á námsgreinar í skólum landanna.
Mynd 1A sýnir heildarfjölda kennslustunda á viku í
hverri námsgrein frá barnaprófi að gagnfræðaprófi, lands-
prófi eða sambærilegu prófi í Danmörku og Noregi. (Heim-
ildarrit 3, 5, 10).
Skipting kennslustunda á námsgreinar virðist mjög svip-
uð í öllum löndunum. Á íslandi virðast kenndar öllu fleiri
stundir í móðurmáli og handavinnu, en færri í eðlis- og
efnafræði, stærðfræði og leikfimi. Vélritun, bókfærsla og
skrift eru aðeins kennd á íslandi.
Einna helzt mætti búast við, að íslenzkir skólar verðu
meiri tíma til kennslu erlendra mála en danskir og norskir,
þar sem íslenzkir nemendur þurfa að læra dönsku auk ann-
arra erlendra mála. Nánari athugun sýnir, að svo er yfir-
leitt ekki. Til þess að réttur samanburður náist verður
einnig að taka tillit til málanáms í barnaskóla. Á íslandi
er betri bekkjum í 6. bekk barnaskóla kennd danska í 2
vikustundir.
í Danmörku er kennd enska 5 vikustundir í 6. bekk og
í Noregi 4 vikustundir í 5. bekk og 4 í 6. bekk. Ef þessum
stundum er bætt við stundir, sem taldar eru í mynd 1A,
fæst heildarstundafjöldi, sem færður er í töflu 1A.
Á töflu 1A sést, að Danir verja sízt minni tíma til
kennslu erlendra mála en gert er í almennu íslenzku gagn-
fræðanámi, en þeir kenna öllu minna en í verzlunardeild
gagnfræðanáms. Norskir nemendur geta valið eða hafnað
námi í þýzku. Ef þýzka er valin, verja þeir meiri tíma í
erlend mál en Danir og íslendingar.
Vert er að hafa þessar niðurstöður í minni, þegar leitað