Menntamál - 01.08.1966, Qupperneq 122

208
MENNTAMÁL
Ritstjórarabb
/ skólunum ráðast eliki aðeins menningarleg örlög einstaklinga
heldur einnig þjóðernisleg og efnahagsleg örlög þjóða. Það er þvi i
sannleika uggveenlegt, ef islenzki skólinn hefur staðnað i úreltu formi
og slitnað úr tengslum við framvindu þjóðlifsins, eins og veigamiliil
rök hniga að, m. a. samanburður Sveinbjörns Björnssonar eðlisfrœð-
ings á kennslu raungreina i gagnfrceðaskólum hér og i tveim grann-
landanna, sem birtist á öðrum stað i þessu hefti.
Það verður að bregðast við þessum vanda án tafar, þótt auðvitað
komi engum til hugar, að hann verði leystur með einhverri töfra-
þulu i einni sviþan. Ráðning sérfrceðinga iil vísindalegrar rannsókn-
ar á skólakerfinu er þvi jafn mikið fagnaðarefni og hitt veldur þung-
um áhyggjum, að annarra hræringa verður naumast vart á þessu
sviði. Að ýmsu má þó hyggja meðan rannsóknin fer fram.
Til eru sem sé þœttir, sem engum getur blandazt hugur um, að
nauðsynlegt sé að styrkja, hver sem niðurstaða sérfræðinganna verður
um skipan skólamálanna í framtíðinni; sá veikasti er uppcldi kenn-
araefnanna og framhaldsmenntun starfandi kennara. Þetta verkefni
þolir enga bið eðli sinu samkvæmt, og lögðu bœði kennarasamtökin
rika áherzlu á nauðsyn þess á þingum sínum í sumar.
Það hlýtur að reka að þvi, að Kennaraskóli Islands sjái bœði
barna- og gagnfrœðastigsskólunum fyrir kennurum og annist auk þess
að verulegu leyti framhaldsmenntun þeirra í náinni samvinnu við
Háskóla íslands og erlendar menntastofnanir. En til þess þarf að
sniða honum nýjan lagastakk og sjá honum fyrir nauðsynlegum
kennslukröftum — svo og œfinga- og tilraunasliólum.
Eðlilegt inntökuskilyrði i kennaraskóla nú á tímum er stúdenls-
próf eða sambærileg menntun, miðað við 3—4 ára námstima til kenn-
araprófs. Sú breyting — og hún ein — gerir kleift að leggja nauðsyn-
lega áherzlu á uppeldisfræði, sálarfræði, kennsluæfingar og kennslu-
fræði, sem er hin eiginlega starfsmenntun kennarans. — Úrelt lög ber
að endurskoða, jafnvel þótt þau hafi verið sett i gær.