Menntamál - 01.12.1969, Qupperneq 59

MENNTAMAL
265
liætta starfrækslu þeirra, og þess vegna hefur verið ieitað
úrræða til að halda þeim gangandi. Á vissum afskekktum
stöðum ætti jafnvel að setja nýja menntaskóla á laggirnar.
Reynt verður að halda tvær leiðir í þessu sambandi.
Memrtaskóli getur tilheyrt skólakerfi sveitarfélagsins og
notað sömu kennslukrafta og grunnskólinn. Þannig gæti
tilhögunin verið í smærri sveitarfélögunum. Ef árgangur
í menntaskóla er frá 60—90 nemendur kemur annaðhvort
ríkisrekinn eða einka menntaskóli til greina, því þá mundi
skólinn vera sjálfum sér nægur með kennara. Ennþá stærri
menntaskólar kæmu sjálfsagt upp í þéttbýli, jrar sem nú-
verandi smærri menntaskólar yrðu neyddir til að sameinast.
Hinn sérstæði vandi Finnlands er innlimun einka láro-
verkskólanna í grunnskólakerfið. Reglan verður sú, að eng-
inn einkaskóli, sem innheimtir skólagjöld, er tækur í skóla-
kerfi, sem spannar allt landið og grundvallast á hugmynd-
inni um samfelldan skóia. í Finnlandi eru nú 366 einka
lároverk, og þessir skólar eru yfirleitt mjög góðir. Ekki verð-
ur unnt að innlima alla jressa sk(')la, og afleiðingin verður
sú, að samhliða skólakerfi sveitarfélaganna verða rekin
einka lároverk. Fjölda þeirra ber j)ó að takmarka eins og
unnt er þannig, að sveitarfélögin taki við meirihluta þeirra
og breyti þeim ýmist í grunnskóla eða menntaskóla.
Þróun sérkennslunnar (specialundervisningen) er fast
tengd þeirri þróunaráætlun grunnskólans, sem brugðið hef-
ur verið upp mynd af hér að framan. Þingið samjrykkti
auk þess við afgreiðslu rammalaganna ályktun um þróun
sérkennslunnar: Þingið gerir ráð fyrir ])ví, að um leið og
breytingarnar á skólakerfinu koma til framkvæmda verði
skipulag kennslu barna, sem ekki geta fylgzt með í venju-
legu bekkjunum vegna líkamlegra eða sálrænna sjúkdóma,
lýta eða ágalla, tekið til rækilegrar endurskoðunar og Jrró-
un sérskóla og sérbekkja hraðað.
Unr núverandi ástand sérkennslumálanna er jretta að
segja: í landi voru hefur kennsla heyrnarlausra og blindra