Æskan - 01.10.1970, Síða 41

Beefeaters nefnast verSir þeir, sem gæta Tower of London.
KlæSnaSur þeirra er í höfuSatriSum líkur en þó mismunandi
skrautlegur. Þetta var sá skrautlegasti, sem stúlkurnar sáu.
Hér hafa þær Sóley og Valhildur lokiS skoSunarferS um Tower,
og myndin er af þeim meS Towerbrúna og gamlar fallbyssur
í baksýn.
vegna geta hrafnarnir ekki komizt út. Ef einn hrafn deyr, kemur
annar í hans stað, og hann er tekinn í tölu hermanna við hátíð-
lega viðhöfn, eða svo sagði þessi brezki ,,Hrafna-Flóki“ í langri
og snjallri ræðu, sem hann hélt yfir okkur islenzkum. Eftir að
hafa skoðað það markverðasta í White Tower var farið í annað
safn til hægri handar, þegar út er komið. Þarna eru heilmörg
minnismerki um hina miklu reisn og frægð brezka heimsveldisins
svo og myndir og búningar úr ýmsum frægum orustum og stríð-
um, en við slikt hafa brezkir verið iðnir eða voru það þó sérstak-
lega hér fyrr á árum. Eftir að hafa skoðað Tower að mestu gengu
þau fram á þakka Thamesárinnar, þar sem gott útsýni var yfir
Tower-brúna og umferðina á ánni. Heldur fannst stúlkunum
Thames óhrein og lítið spennandi, í það minnsta til þess að baða
sig í, en þarna var mikið um að vera. Vörubátar fóru upp eftir
og niður eftir ánni, og þarna kom fallegur bátur siglandi, sem
sýnilega var ætlaður fyrir skemmtiferðafólk. Þau héldu aftur inn
í Tower eftir að hafa skoðað Thames og Tower Bridge.
Þarna var margt ferðafólk og þó að dumbungur væri f lofti og
ýrði regni öðru hverju, lét fólk það ekki á sig fá. Skrautlegir
varðmenn gengu hér um garða. Þau fóru upp í Bloody Tower,
þar sem Sir Walter Raleigh var lengi haldið föngnum, og hér
reit hann bók sína um sögu heimsins á árunum 1604-—1616 og
1618. Saga þessa húss er með þeim Ijótustu, sem sagðar eru,
pg hér hafa margir menn endað sína lífdaga eftir miklar hörm-
ungar. Þessi turn, sem byggður var á 13. öld, gæti frá mörgu
misjöfnu sagt, ef veggir hans mættu mæla. Þau skoðuðu klefann,
þar sem Sir Walter Raleigh og fleiri fyrirmenn voru í fangelsi.
Heldur var hann óhugnanlegur, svo sem vænta mátti.
En í Tower er líka ýmislegt fallegt, og þar eru geymdir gim-
steinar brezku krúnunnar. Þar var mikil biðröð, því marga íýsti
að sjá kórónu og gimsteina hennar hátignar. Eftir að hafa greitt
riflegan aðgangseyri var stúlkunum veittur aðgangur að gimsteina-
húsi drottningarinnar, og þar gat að líta margan fallegan gripinn.
Þarna voru gullker og gullskálar, veldissprotar og drykkjarker og
ríkisepli. Auk þess margir kirkjulegir munir og drykkjarhorn
gríðarlega stór úr gulli. Þá tóku við alls konar tignarmerki, t. d.
The Order of the Indian Empire, sem er feiknarlega mikil keðja
skreytt fílamyndum og kórónum. í sama bás voru gullslegnir
lúðrar með fánum, slíkum sem notaðir eru við konungsheimsókn-
ir. Þarna eru margar orður allt frá elztu dögum fram að Viktoríu-
tímabilinu. Þá koma viðhafnarbúningar úr pelli og purpura og
gullslegnir mjög, og þá krýningarbúningur. Vörður sagði okkur,
að þessi krýningarbúningur væri 149 ára gamall og allir þjóð-
höfðingjar nema Viktoría og Georg 4. hefðu borið hann, og ekki
er að efa, að upplýsingar hans eru réttar! Niðri í kjallaranum er
aðalfjárhirzlan, og þar eru hurðir svo þykkar, að vart yrðu mæld-
ar. Þar í skápum eru gullker og gullkaleikar ásamt gulli slegnum
sverðum. Og hér getur að líta sverð réttlætisins. Hér eru líka
kórónur, kóróna Maríu af Modena frá 1685, prinsins af Wales
frá 1728 og ríkisepli Marlu II. frá 1689. Þarna eru kórónur Maríu
drottningar og Georgs konungs V. frá 1911, kóróna Elisabetar
drottningarmóður frá 1937 og lítil kóróna Viktoriu frá 1870. Þarna
er hin fræga keisarakóróna Georgs 5. konungs frá 1911, og er
hún fegurst og skrautlegust þeirra allra og með veglegustu gim-
steinum, en eins og menn muna var Georg, auk þess að vera
kóngur í Englandi, keisari Indlands. Kóróna Elísabetar II., sem
513