Æskan - 01.01.1971, Blaðsíða 3

Langfrægastur allra skemmtigarða [ Osló er Frogner-
parken, sem í daglegu tali er alltaf nefndur Vigelandsgarð-
urinn. Má fullyrða, að vart komi nokkur ferðalangur til
Oslóar, án þess að staldra við um stund í hinum undur-
fagra garði. Ber margt til þess: Girðingin er traust og til-
komumikil, garðlandið stórt og fjölbreytt og einkar vei
skipulagt með fegursta trjá- og blómagróðri á viðeigandi
stöðum. En það, sem fyrst og fremst setur þó svip sinn á
garðinn, eru hin fjölmörgu og fögru listaverk, sem þar er
alls staðar fyrir komið af fráþaerri snilli, og öll eru þau eftir
frægasta myndhöggvara Norðmanna, Gustav Vigeland.
Vafasamt er, hvort nokkurs staðar I víðri veröld er til
skemmtigarður, sem prýddur er svo mörgum höggmyndum
úr bronsi og steini eftir sama listamanninn sem Vigelands-
garðurinn í Osló. Ferðamaðurinn, sem gengur þarna um
á heiðum vordegi, hrífst af innsta hjartans grunni af þeirri
fegurð, sem auganu mætir og þeirri undra snilli, sem birtist
í verkum listamannsins og ofurmannlegum afköstum hans.
Erfitt er að benda á nokkuð sérstakt, sem ber af öðru
fremur. Steinsúlan mikla, 17 metra há, öll höggvin lista-
verkum (mannslíkömum), og mun eiga að tákna þrá manns-
ins eftir Ijósinu að ofan, er þó að sjálfsögðu einna mest
áþerandi og tvímælalaust það listaverkið, sem meistarinn
hefur lagt mest verk í. Til þess að gefa aðeins öriítið nán-
ari hugmynd um þetta háa risaverk, skal hér nefnt, að í
hana er höggvin 121 mannsmynd í mikilli stærð, — full-
orðnir menn eru þar t. d. þriggja metra háir. Steinsúlan
er 2,5 m ( þvermál neðst, en tæpir tveir metrar efst, og
var þungi hennar, áður en listamaðurinn tók að höggva
í hana, hvorki meira né minna en 270 tonn. Tók það hann
tugi ára að Ijúka þessu verki. — Einnig má þenda á annað
risaverk, sem ásamt súlunni miklu mun fljótt vekja athygli
ferðalangsins, en það er gosþrunnurinn mikli. Má e. t. v.
segja, að hann sé miðdepill garðsins. Sex tröllauknir menn
bera uppi feikistóra skál, sem vatn rennur sífellt úr á til-
komumikinn hátt, niður í mikia ferhyrnda kerlaug. Á brún-
um hennar er komið fyrir tuttugu trjám og í þeim fólk á
ýmsum aldri. Listaverk þessi eru steypt í brons, eins og
mörg fleiri í þessum einstæða garði.
Ég dáðist mest að tvennu í fari þessa fráþæra lista-
manns: Hinum ofurmanniegu afköstum hans, sem ég drap
á fyrr, og sem ekki aðeins þirtast í verkum hans í þessum
garði, heldur og í ótal mörgum öðrum listaverkum, sem
geymd eru á söfnum borgarinnar eða á opnum svæðum,
— og einstæðum hæfileikum hans til að túlka geðhrif,
hvers konar mannleg geðhrif. Kemur það mjög glöggt fram
3