Æskan - 01.10.1974, Blaðsíða 25

Afmæliskveðja
Ólafur Haukur Árnason.
jóðsögur og goðsagnlr veita oft gleggrl vitneskju
um hugarheim þjóða, þrár fólks og drauma, en hin
nákvæmustu sagnfræðirit. Sögnin um Iðunni, sem „varð-
veitir i eski sínu epli þau, er goðin skulu á bíta, þá er þau
eldast, og verða þá allir ungir," er kunn úr ritum Snorra
Sturlusonar. ( þeirri sögn krystallast draumurinn um ódáins-
landið, hið eilífa vor, hina heilu gleði.
Oss mönnum er markað skeið. Engin eru þau epii, sem
vér megum neyta, svo að æska vor trelnist lengur en ör-
skotsstund. Svo er og með flest verk okkar. Hvað hefur
sinn tíma, og aldursmörkin leyna sér yfirleitt ekki.
Ein er þó sú stofnun íslensk, sem varðveitt hefur æsku
sina og lifsgleði i þrjá aldarfjórðunga. Það er barnabiaðið
Æskan. Á 75 ára afmæiinu er hún jafnvel enn unglegri og
frisklegri en nokkru sinni fyrr. Einhver spyr ef til vill, hvers
vegna þessu biaði sé léð sú gáfa að vera sfungt, þótt ár
líði. Svarið er ekki langsótt: Æskan er helguð því fólki,
sem á í barmi sér vorið og vonina, i auga sér brosið, í hendi
sinni gæfuhnoðað. Hún er málgagn trúarinnar, vonarinnar
°g kærleikans, sem við höfum fyrirheit um, að aidrei falli
úr gildi.
Og Æskan hefur frá upphafi verið málgagn 6annleikans.
Hún hefur sýknt og heilagt varað lesendur sína við hættum
þeim, sem af eiturnautnum stafa. Skjöldur hennar er hreinn,
því að fornkveðið er, að eigi veldur sá, er varar annan.
Á vorrl tíð hræðast menn mengun náttúrunnar, dauðrar
og lifandi, af völdum margs konar eiturefna. Þó heimska
sum blöð sig á að halda þvf fram, að mengun mannslíkam-
ans með eitri sé skaðlítil og jafnvel heiinæm. Slík blöð
munu eldast fljótt og eldast illa.
Það má heita kraftaverk, að Góðtemplarareglunni hefur
tekizt að gefa út ágætt barnablað svo lengl. Annars staðar
á Norðurlöndum koma ekki út jafnmyndarleg blöð sem
Æskan. En Reglan á líka góða bandamenn: (slenska æsku
og þá djörfu hugsjónamenn, sem fyrir Iftil laun vinna henni
af dugnaði og ósérpiægnl.
Mér hefur Æskan verið vinur f fjörutíu ár. Fyrir þá iöngu
samfylgd þakka ég henni og bið henni blessunar f bráð og
lengd, eilífrar æsku.
Ólafur Haukur Árnason.
Richard Beck.
ÞAKKA- og
kveðjuhönd yfir hafið
Barnablaðið Æskan og ég höfum átt langa samfylgd.
^ún var mér kærkominn lestur á yngri árum mínum heima
s aattjörffinni; hún fylgdi mér yfir hafið og hefur verið mér
ía,n kærkominn gestur í meira en hálfa öld í Vesturheimi.
Mér er það því bæði Ijúft og skylt að senda henni yfir
breiða haf hjartanlegar þakkir og kveðjur á 75 ára
a,m*li hennar. Hún á sér bæði óvenjulega langa og gagn-
merka sögu að baki og nýtur að verðleikum mikilla vin-
s®lda, er fastur gestur á þúsundum íslenskra heimila, þar
Sem böm og unglingar fagna komu hennar hverju sinni.
Hún flytur þeim fjölbreytt og skemmtilegt lesmál, fræð-
andi og göfgandi að sama skapi. Hún glæðir þeim í senn
ást á fslandi og íslenskum menningarerfðum og mannást
á breiðum grundvelli, góðhug til annarra þjóða og landa,
í anda Góðtemplarareglunnar, sem stendur að útgáfu henn-
ar. Samhliða hinu fjölskrúðuga og holla lesmáli hennar er
frágangur hennar hinn prýðilegasti. í fáum orðum sagt er
hún, um innihald og ytri búning, öllum þeim, sem þar eiga
hlut að máli, til mikils sóma.
Heill og heiður sé þeim fyrir hið ágæta og þjóðnýta starf
sitt! Megi Barnablaðið Æskan sem allra lengst halda áfram
að vera íslenskum æskulýð uppspretta ánægju, fræðslu og
hugsjónaástar!
Richard Beck.