Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1925, Side 34

22
ir komust á þrisvar í viku, batnaSi mikiS hagur þeirra'
LandleiSin frá Point Roberts til -Blaine er um 36 míl-
ur og öll farin, eSa því sem næst, Canadamegin.
Point Roberts er ávalur hryggur, hæstur aS aust-
an og hallar lítiS eitt alla leió vestur aS sjó.
Suóvestan á tanganum er láglendi nokkuS — lít-
iS eSa ekki yfir sjávarmál, þar sem þaS er lægst. Fyr-
ir framan þaS er malarkambur, sem sjórinn hefir
smám saman hlaSiS upp, og sem til skams tíma varSi
láglendiS aS mestu fyrir ágangi sjávar. En kringum
áriS 1912 braut kambinn í stórflóóum og óvanalega
miklum veSrum, og flæddi þá yfir meginiS af þessu
láglendi, svo afnot þess eyðilögSust um tveggja eSa
þriggja ára bil. GerSu bændur þá flóSgarS allmikinn
meSfram strandlengjunni, þar sem hún er lægst, og
hefir hann varið lönd þeirra skemdum síSan. Verk
þetta kostaSi æriS fé, sem héraSsstjórnin lagSi fram í
bráSina, en bændur urSu síSan aS borga aS einhverju
eða öllu leyti, og mun því nú lokiS aS mestu eSa öllu.
AS aústan verSu rís tanginn hátt yfir sjó. Er þar
smbratt mjög og ilt yfirferSar. MeSan bygSin var
UUg og vegleysur einar, fóru austur-.byggjar mest eft-
ir fjörunni. En til þess aS komast niSur aS sjónuna,
gerSu þeir stiga. Er einn stiginn enn viS líSi og kall*
aSur n99 trappa stiginn", Er hanu á landi Helga
Þorsteinssonar, sem síSar er getiS. Má nærri geta,
hve erfitt hefir veriS aS bera nauSsynjar allar upp og
ofan þessa stiga. Nú eru komnir akvegir góSir fram
og aftur um allan tangann, og f jöruferSirnar því lagst
niSur — nema til gamans. Stiga þessum er nú haldiS
viS fremur sem minja- en nauósynjagrip, tilminning-
ar um þann tíma er hann var eina leiðin. í sam-
bandi viS þetta vil eg taka þaS fram, aS skógurinn á
öllu þessu svæSi var svo mikill og þéttur, aS hann
var meS öllu ókleifur. Þess vegna urSu menn aó