Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1925, Síða 101

SKRÍTLUR.
Senator Magnus Johnson í Minnesota, var eitt sinn aS
ræða um staöhæfingu Htenry Fords, aö búskaparlag bænda
færi mjög til ónýtis.
‘'Eg býst -viö að Henry”, segir Magnús, “vilji að viS
bændur sníSum okkur eftir gömlu heysálinni, sem átti ríka
frændann í borginni, sem bauS eitt sinn aS gefa honum
hatt á höfuSiö.
“HvaSa tegund af hatti ætti þaS aS vera, frændi,” sagSi
sá ríki. “Flóki eSa strá?”
“Láttu þaS vera strá, sonur,” segir gamli maöurinn.
“Eftirá getur hann þá orSiS kjafttugga fyrir kúna.”
ÞaS var eitt sinn ungur, einkar glæsilegur póstmeistari
í smábæ einum. Um leiS og hann borgaSi póstávísun ungp-i,
fallegri stúlku, leiddi hann athygli hennar aS því, aS þaS
væru skilaboð til hennar krotuS á spássíuna. “Já,” segir
hún, “þaS eru skilaboS frá Jim, en eg get ekki ráðiS í, hver
þau eru. Getur þú þaS?” “Já,” segir sá glæsilegi. “ÞaS
er: ást og eitt dúsín kossar. Eg hefi greitt peningana og
býst viS þig vanti kossana líka.” “Já,” sagöi stúlkan og
roSnaði viS. “Or því eg á rétt til þeirra, vil eg fá þá líka.”
Þá teygSi sá glæsilegi höfuöið út um litla gluggann og meS
mestu vandvirkni rétti hann henni kossana, sem Jim hafSi
sent meS póstávísaninni. Þegar hún kom heim til sín, á-
varpaSi hún móöur sína: “Mamma, eg held aS stjórn þessa
lands stjórni pósthúsunum af frábærum höföingsskap. Jim
sendi mér nokkra dali i póstávísun, og þar aS auki dúsín af
kossum, og sá glæsilegi póstmeistari skilaöi mér þrem dús.
ínum. Var þaS þó ekki frjálslyndi?”
Sunnudagsmorgunn einn var drepiS á dyr á prestsstetr.
inu í þeim svifunum, þegar prestur er aS fara í kirkju. Fyr.
ir dyrum stóS ungur maSur og kona, sem tjáöu presti aS þau
vildu komast í hjónaband. Prestur spyr þau aS, hvort þau
hafi leyfisbréfiS, og játuðu þau því. Hann segir þeim þá,