Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1947, Qupperneq 67

ALMANAK
69
Sveinn var maður sönghneigður, eins og áður er getið
um, og lék á orgel; ber bókasafn hans vitni þeirri hliðinni
á listrænu eðh hans, því að það hefir að geyma mjög
margt íslenzkra söngva- og sönglagasafna.
Þá var ein sú fræðigrein, sem Sveinn lagði sérstaka
rækt við, en það var tímatalsfræði, svo sem hið gamla
fingrarím, og mun óhætt mega segja, að hann hafi verið
með alha fróðustu mönnum íslenzkum, sinnar tíðar um
þau efni. Er því margt stærðfræðhita og bóka varðandi
tímatalsfræði í safni hans, meðal annars Fingrarím Jóns
biskups Ámasonar (útgáfan frá 1838).
Um tímatal ritaði Sveinn einnig merkilega og fróðlega
ritgerð, “Nokkur orð um tunglöld og pakta og fleira”,
í Tímarit Þjóðræknisfélagsins 1935, og greinar um þau
efni í Lögberg, skilmerkilegar og fræðandi. Er það hið
helzta, sem efth hann liggur á prenti, auk hinna greina-
góðu landnámsþátta hans um þá feðga, sem vitnað hefh
verið til, og faguryrtrar og drengilegrar dánarminningar
föður hans.
Sitthvað skildi Sveinn eftir í handriti, svo sem “Þætti
úr tímatalsfræði”, all ítarlega greinargerð, kafla úr stærð-
fræði, og samkomuræður, þar á meðal vandaða og prýði-
lega ræðu fyrh minni Islands, sem lýsh ágætlega ást hans
á ættjörðinni, víðtækri þekkingu hans og glöggum skiln-
ingi á sögu hennar, bókmenntum og menningu, og þá
um annað fram á sígildum fornbókmenntum hennar.
Hér fara á efth ummæli höfundar í nefndu erindi um Ara
Þorgilsson, og eru þau gott dæmi þess, hvernig þar er á
málum haldið bæði um skýra hugsun og ágætt málfæri:
“Ari er með réttu talinn höfundur og faðh íslenzkrar
sagnfræði. íslendingabók hans er aðeins örfá blöð, en svo
efnisrík að undrum sæth. Við sérhverja frásögn er heim-
ilda getið, með hinni ströngustu vísindalegu nákvæmni
vorra tíma. Segh þýzkur vísindamaður, að engin germ-
önsk þjóð hafi á miðöldum átt slíkan snilling í sögurann-