Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1953, Qupperneq 58

' 58
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
Eg er þér sannarlega þakklátur fyrir bréf þitt, og hin
vingjarnlegu orð þín um rit mín. Það er mér mikils virði,
að sem flestir séu með mér í baráttu minni sem rithöfuncl-
ur. Eitt lítið vingjarnlegt orð getur aukið hug og kjark
hjá þeim, sem er ungur og á í stríði; það er honum það
sama og sólargeislinn er plöntunni. Sérhver sá, sem talar
vingjarnlega um rit mín, er vinur minn. En eg hef oft
verið vina-fár—hef löngum staðið uppi einn míns liðs, og
hef alla jafna átt við “raman reip að draga”. Það er ein-
mitt nú, að góðir menn hafa lagt mér liðsyrði, og talað og
ritað hlýlega um rit mín; svo sem þeir Skiili Thoroddsen,
Þorsteinn Erlingsson og prófessor Carl Kuchler. Cuð
blessi þá alla !
Ekki get eg útvegað þér “Töfra-Kastalann”, því það
rit er löngu uppselt; eg á ekki eitt einasta sjálfur. Það er,
ef til vill, hvergi fáanlegt nú.
Jæja, eg þakka þér aftur innilega fyrir þín góðu orð í
minn garð. Mér þætti vænt um að sjá línu frá þér aftur
einhverntíma.
Líði þér ætíð vel.
Eg er þinn einlægur,
J. Magniís Bjarnason
Geysir, Man.
10. júlí 1900
Góði vinur:—
Hjartans þökk fyrir bréfið þitt dags. 28. apríl. Þú mátt
ekki halda, að eg gleymi þér, þó langur tíma líði milli
þess, að eg skrifa þér. Eg hef svo mikið að starfa, ]oví eg
er bæði skólakennari og bóndi, og verð að nota hverja
litla frístund til að endurskrifa aftur og aftur, það, sem eg
sendi til prentarans; og svo drífa að mér margir tugir af
bréfum, sem eg vei ð að svara. I maí fékk eg yfir fimmtíu
bréf, og meir en helmingur þeirra var frá Norðurálfunni,