Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1953, Qupperneq 67

ALMANAK
67
einlægum heimboðum, sem vanalega orsaka það, að mað-
ur fær ekki hálfan svefn, og verður þar af leiðandi and-
lega dofinn og dauður. Eg hefi varla skrifað línu nú í
meira en mánuð, nema á skólanum, og nú er eg loksins
að svara bunka af bréfum, sem eg hefi forsómað að svara
í margar vikur. Bréf mín verða því stutt og innihaldslítil
í þetta sinni.
Jú, eg las eina nýja bók núna um jólin; reyndar er
hún ekki ný-útgéfin, en hún er ný fyrir mig. Það voru
leikrit gríska skáldsins Æschvlusar, í enskri þýðing. Það
er kraftur í þeim leikritum, og maður verður að lesa þau
oftar en einu sinni til þess að hafa gagn af þeipi. Idreint
er eg hissa, hvað lítið er þýtt á íslenzku af þeim ritum,
eins og þó lærðir íslendingar eru vel að sér í forngrísku.
Thomsen hefði betur þýtt meira en hann gjörði.
Þökk fyrir “Óðinn”. Eg sencli nú blöðin með næsta
posti.
Með beztu óskum
er eg þinn einl. vinur,
J. Magnús Bjarnason
Marshland, Man.
4. júlí 1908
Kæri vinur:—
Þessar línur eiga að færa þér mitt hjartans þakklæti
fvrir bréfin þín og “Óðinn”, og allt og allt. Mér þótti
vænt um það, að þú skyldir skrifa mér á afmælisdaginn
minn. Fáir muna eftir manni (eða minnast manns) þann
dag, nema vinir og vandamenn.
Já, góði vinur, þú verður að fyrirgefa mér, hvað eg
hefi trassað að skrifa þér. En eg hefi gjört öllum vinum
mínum jafnt undir höfði, livað það snertir, þetta vor. Eg
hefi verið bundinn við svo margt. Fyrst og fremst gengu
allar tómstundir mínar í það, að hreinskrifa söguna, og