Afturelding - 01.06.1986, Blaðsíða 51

Afturelding - 01.06.1986, Blaðsíða 51
Hún var send heim til að deyja Sjúkdómsgreining: Beinkrabbi við mennirnir setjum honum. Stundunr sprengir almætti hans áætlanir okkar og takmörk. Blessunin flæðir inn í líf okkar og þegar hún vellur fram, þá er ekki um neitt að ræða sem við höfum unnið til. Það er náð og Guðs náð er ókeypis fyrir alla, ótakmörkuð fyrir alla. Það er að segja, alla þá sem opna sig og taka í móti. stríðinu, það var ef til vill erfið- ara fyrir þau en mig. Þakklát læknum og hjúkrunarliði, sem lagði sig fram af alefli til að börnin okkar ijögur fengju hald- ið móður sinni. Þakklát vinum og ættingjum fyrir uppörvun og umhyggju. En þakklátust er ég honum sem sagði: Ég er vegur- inn, sannleikurinn og lífið. Já, ég er lífinu þakklát! l.júní 1983 Það er þrítugasti og níundi af- mælisdagurinn minn. Opið bréf til lesenda minna Aftur hef ég flett blaðsíðu í lífsbók minni, gengið inn í nýjan kafla. Ég, sem fyrir hálfu öðru ári var dauðadæmd af bein- krabbameini, er auðsýnilega heilbrigð í dag. Ég er svo þakk- lát. Þakklát ijölskyldu minni, sem hefur veitt mér svo mikinn kærleika og skilning í sjúkdóms- Guð er umfangsmeiri en þau mörk, sem við setjum honunr. Stundum sprengir almætti hans öll þau nrörk og nráttur hans, dýrð og blessun flýtur franr. Þeg- ar það streymir inn í líf okkar er það ekkert, sem við höfum unn- ið til. Það er af náð og náð Guðs er ókeypis og ótakmörkuð hverj- urn þeim, sem opnar sig fyrir henni. Einhvern veginn svona skrif- aði ég í dagbókina mína eftir að mér barst úrskurður um að ég væri læknuð af beinkrabbanum og fengi að snúa aftur til lífsins. Þar eð þú hefur lesið dagbók- ina mína og fylgst með baráttu ijölskyldu okkar til að undirbúa það sem virtist óunrflýjanlegt, hefur þú eflaust tekið eftir að jafnvel dimmustu og erfiðustu stundir lífsins báru nrerki gleði, Ijóss og öryggis. Þú hefur spurt þig - hvernig fær nraður að reyna slíka öryggiskennd? Hvað á ég að gera til að öðlast þetta öryggi? Hvernig verður mér kleift að búa við það öryggi, sem ekki bifast hvað sem fyrir kemur? Ég skal reyna að gefa þér svar- ið við þessum spurningum og ég bið Guð þess að þú, sem hefur lesið bókina, getir tekið undir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Afturelding

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Afturelding
https://timarit.is/publication/406

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.