Afturelding - 01.06.1986, Blaðsíða 30
Hólmfríður Guðmundsdóttir
Ætli þetta sé
Hvítasunnufólk?
Mig langar til í þessum grein-
arstúfað segja frá því, hvernig ég
komst í kynni við Hvítasunnu-
hreyfinguna. Mér barst í hendur
kristilegt rit eftir Arthur Gook
trúboða, sem þá bjó á Akureyri,
það hét: ,,Hið sigurscela líf".
Þctta rit notaði Guð, til þess að
ég frelsaðist, þá 17 ára. Ég átti
heima í sveit, ásamt foreldrum
mínum ogsystkinum.
Eftir tvö ár fékk ég löngun til
að fara til Reykjavíkur.
Ég fékk vist á góðu heimili í
borginni. Daginn eftir, að ég
kom til Reykjavikur, fór ég á
helgunarsamkomu hjá Hjálp-
ræðishcrnum. Það var fyrsta
kristilega samkoman sem ég
kom á, en til kirkju hafði ég auð-
vitað farið heima í sveitinni.
Skömmu eftir að ég byrjaði í
vistinni, var hafið kristilegt starf
á Njálsgötu I, það var stutt frá
þeim stað, sem ég var.
Ármann Eyjólfsson stóð fyrir
þessu starl'i, seinna fékk það
nafnið Heimatrúboð leikmanna.
Ég sótti mikið samkomur þar
þennan vetur.
Mér f'annst mjög ánægjulegt,
að hafa tækifæri, til þess að
sækja kristilegar samkomur. Það
var eitt kvöld, þegar samkom-
unni var lokið á Njálsgötu 1, og
samkomugestir voru að fara, ég
man að við vorum nokkuð mörg
í forstofunni. Þá víkursérað mér
maður sem ég bar ekki kennsl á,
hann segir við mig, eitthvað á þá
leið: „Ég vil hjálpa þér áfram
andlega." Hann bauð mér að
koma heim til sín, sagði mér
hvar það væri.
Ég gerði það. Hann las eitt-
hvað úr Guðs Orði, ég man ekki
hvað það var, svo bað hann bæn.
Svo tekur hann til eitthvað af
kristilegu lesefni og gefur mér.
Auðvitað þakkaði ég fyrir mig
og gekk mína leið.
Ég man eftir þrennu af þessu
lesefni, eitt var söngbók KFUM
og K, annað var Jólakveðja frá
dönskum sunnudagaskólabörn-
um til íslenzkra barna. Ég
mundi eftir þessu blaði frá því
að ég var krakki, presturinn út-
býtti því til barnanna. Það þriðja
var rit, sem heitir ,,Tapað og
uppbœtt" og er aftir Aimee
Semple McPherson, sem var
bandarísk kona. Hún segir frá
því, að hún f'relsaðist 17 ára að
aldri og bjó úli á landsbyggð.
Jesús skírði hana í Heilögum
anda, og kallaði hana í þjónustu
fyrir sig. Þetta rit talar svo ntikið
um Heilagan anda og einnig um
miklar vakningar, það var fram-
andi fyrir mig að lesa um skírn í
Heilögum anda, Ég hafði engan
heyrt tala um þetta, Guð gaf mér
náð, til þess að skilja þetta strax,
og ég fann að þetta var eitthvað
fyrir mig. Ég fór að biðja Jesúm,
að skíra mig í Heilögum anda.
Þetta voru mín fyrstu kynni af
Hvítasunnuhreyfingunni.
Ég fór heim um vorið og ritið
mitt hafði ég með mér. Ég las
það oft. Það kom eitt sinn í huga
minn, þegar ég var heima á
sveitaheimilinu mínu. Væri nú
til Hvítasunnul'ólk á þessu landi,
þá vildi ég komast í samband við
það.
Þá fór ég að biðja Guð, að svo
mætti verða. Ég man ekki hvað
lengi, ég haf'ði beðið þessa bæn.
Eitt sinn var ég að lesa í blaði, þá
er þar minnst á fulltrúa Betel-
safnaðarins í Vestmannaeyjum.
Ég hafði aldrei hcyrt þennan
söfnuð nefndan. Þegar ég las
þetta, var sem eldlegri hugsun
slægi niður í hjarta mitt: Ætli
þetta sé Hvítasunnufólk? Hugs-
unin vék ekki frá mér. Ég skrifa
þessum fulltrúa. Sagði eins og
var, að ntér hefði dottið í hug, að
hann væri Hvítasunnumaður, og