Afturelding - 01.06.1986, Blaðsíða 50
Framhaldssagan
Mari Lornér
Aftur til lífsins
VII. hluti
26. maí 1983
Læknarnir hafa þcgar lýst því
yfir að ég sé heilbrigð. Nú finnst
mér líka að ég sé að verða
hraust.
Það lá við að ég fengi aftur
áfall við að frétta að ég myndi
ekki deyja! Ég fann að ég þurfti
tíma til að venjast þessari nýju
stöðu mála, aðlagast því sálrænt.
Ég þurfti að komast til baka á
upphafsreitinn, áður en ég veikt-
ist. En það varekki hægt að snúa
svo algjörlega við blaðinu, mér
er það ljóst. Hafi maður staðið
augliti til auglitis við dauðann
einu sinni, og gert sér það full-
komlega ljóst, verður maður
aldrei samur á ný. Reyndar veit
ég ekki hvort ég vil verða það.
Veikindatíminn hefur veitt svo
mörgu góðu og verðmætu inn í
Iíf mitt. Þegar ég lít um öxl, yfir
árið sem liðið er, freistast ég til
að segja - það var þess virði!
Það var spenna í loftinu, þegar
ég kom aftur til gráhærða, vina-
lega læknisins míns. Hann hafði
niðurstöður allra rannsókna og
prófana fyrir framan sig.
— Þú ert án allra sjúkdóms-
einkenna, sagði hann. Það finn-
ast engin merki beinkrabba leng-
ur!
Ég horfði lengi á hann áðuren
mér gafst kjarkur til að spyrja.
— Læknir, er ég heilbrigð eða
erég veik?
Hann horfði á mig yfirvegaður
og rólegur.
— Þú ert heilbrigð. Ég get
ekki ábyrgst framtíðina, en í dag
ertu heilbrigð.
Mér leið eins og ég hefði risið
upp frá dauðunr. Smám saman
rann þetta upp fyrir mér. Fyrir
nærri ári síðan hafði ég fengið að
reyna hvernig elskan mín, hann
Lars, hafði komist til lífs og
heilsu eftir algjört heilablóðfall.
Læknarnir áttu enga skýringu á
því hve fullkomlega hann náði
sér, en þeir urðu að viðurkenna
að hann læknaðist á örstundu og
til fulls. Þeir urðu að taka úr
honum hjartagangráðinn, sem
hann hefði ella verið háður lil
æviloka.
Nú var það hlutskipti mitt að
heyra lækninn yfirlýsa heilbrigði
mínu. Ég gat ekki stillt mig um
að spyrja:
— Læknir, sagði ég. Þú ert
sérfræðingur í beinkrabbantein-
um, hefur þú einhverntíma lent í
því áður að sjúklingur hafi orðið
svona fullkomlega laus við sjúk-
dómseinkenni?
— Nei, aldrei áður, svaraði
hann. Þú getur verið fullviss um
að Almættið hefur hjálpað þér.
— Eða hjálpað þér með með-
höndlun þína, svaraði ég.
Guð er stærri en svo að hann
passi í þröngu rammana, sem