Afturelding - 01.06.1986, Blaðsíða 9
<§>
Fannberg
Jóhannsson
Kúvending
Það eru margir sem segjast
vera trúaðir, og þar með sann-
kristnir. Þeir segjast trúa á Guð
íöður, Soninn og Heilagan anda.
En það er víðsfjarri að nokkur sé
sannkristinn, þótt hann trúi að
heilög þrenning sé til, ei' hann
vill ekki breyta eftir því sem
Biblían kennir. Eins er líka trúin
dauð í sjáll'ri sér, vanti hana
verkin, segir í Jakobsbréfi 2:17.
í Mattheus 16:24 mælti Jesús
við lærisveina sína: „Hver sem
vill fylgja mér, afneiti sjálfum
sér, taki kross sinn ogfylgi mér. “
hetta er einhver erfiðasta
ákvörðun mannsins — að taka
upp sinn kross og fylgja Jesú.
Það þarf mikla djörfung, til að
kannast við Krist, og játa hann
sem frelsara sinn. Því þetta er
eins og eitthvert feimnismál að
tala um Drottin sinn og frelsara.
En hvað er það sem Jesús segir
á einum stað í Biblíunni? „Hver
sem ekki kannast við mig fvrir
'ttönnum, við hann mun ég
heldur ekki kannast fyrir föður
mínum i himninum. “
Á fimmtíu ára sjómannsferli
mínum stóð ég eitt sinn frammi
fyrir þeirri vandteknu ákvörðun
að „kúvenda“ sem kallað er á
sjómannamáli. Það er sú
ákvörðun sem getur haft úrslita-
vald til lífseða dauða. Framund-
an var ekkert annað en tortíming
og dauði þegar þessi skipun var
gefin á seglskipunum hér áður
fyrr. Þetta var eina bjargráðið,
eina lífsvonin og þá þýddi ekki
að hika.
Eg var einn í þeirra hópi, sem
ég talaði um hér í upphafi, ég
taldi mig trúaðan mann. Þegar
ég fór að lesa Biblíuna, þá sá ég
að það vantaði mikið á. Ég gekk
ekki á þeim vegi sem Biblían
bendir hverri sannkristinni
manneskju að hún skuli ganga á.
í Mattheus 7:13-14 stendur:
„Gangið inn um þrönga hliðið.
Því að vítt er hliðið og vegurinn
hreiður, sem liggur til glötunar,
og margir þeir sem þarfara inn.
Hve þröngl er það hlið og mjór
sá vegur, er liggur til lifsins, og
fáir þeir semfinna hann. “
En þú, kæri vinur, sem lest
þessar línur, treystu því og trúðu
að einmitt þú sért einn af þess-
um fáu sem finna mjóa veginn.
Við getum öll fundið hann,
aðeins að hætta að ganga breiða
veginn. Bið þú Guð um fyrir-
gefningu á syndum þínum og
hann mun mæta þér.
Þegar ég las kaflann í Jóhann-
es 3:1-21 þá sá ég hvað mér bar
að gera, og það var að ,,kú-
venda" í annað sinn. Ég varð al-
gerlega að breyta um stefnu, ef
ég átti að bjargast. Og það var
það sem ég gerði. Drottinn leiddi
mig inn á mjóa veginn, og þar vil
ég halda mig, með Guðs hjálp.
Kæru vinir sem lesið þetta,
dragið ekki að gera ykkar aftur-
hvarf því okkur er ekki gefið að
vita hve hratt 1 ífsfiey okkar
skríður. Skriðmælirinn er í
hendi Drottins. Við vitum ekk-
ert fyrr en allan vind tekur úr
seglum og allt verður hljótt. Þá
er of seint að gera ráðstafanir.
Drottinn blessi ykkur öll.
Fannberg Jóhannsson.