Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 25

FRÓÐI
25-
lítiíS meira vildi eg sýna þér, og nú skulum vi'S sjá mann, sem vi®
ari eru.”
ViS hverfum svo óSara þaSan og i stórhýsi eitt, og inn á rit-
stofu þar. Þar sat maður viS borS, sköllóttur og viS aldur, og
var aS skrifa.
“Sjá skulúm viS nú hvaS gerist í heilabúi þessu”, segir Grírn-.
ur. ViS erum á augabragSi horfnir inn í heila hans. Þar eru
salir miklir og engu minni en hjá ræSumanninum, og skipun hin
sama. Bækur og töflur meS öllum veggjum frá gólfi til gólfs.
En mikiS er þar kyrrara. Þessi hinn dularfulli situr viS háborSiS,
hulinn sama ljósskýinu. En þjónarnir ganga hljóSlaust um herr
bergin. En einlægt eru þeir á ferSinni í látlausum straumi og ein-
lægt rennur straumurinn þaSan, en penninn þýtur látlaust eftir
pappírnmn. En svo er líka annar straumurinn, en þaS er þaS, sem
maSurinn er aS skrifa, þaS eru nýjar hugmyndir, sem aldrei liafa
veriS til áSur, nýjar setningar, nýjar kenningar. Ilinar gömlu hug-
myndir eru notaSar aSeins til þess aS búa til úr þeim nýjar, rétt
eins og þegar járn er lagt í afl og smíSaS úr því skeifa eSa nagli
eSa sverS eSa hnífur eSa verkfæri eitthvert. Hugmyndirna’r eru
bar notaSar sem efni til aS smíSa úr, og úr þessu efni e'ru svo
búnar til alveg nýjar hugmyndir, hugsánir, keuningar eSur kenn-
Jngakerfi. Og alt er þaS letraS óafmáanlegu letri og lagt tii
geymslu þar inni jafnótt og orSin renna úr penna hans. ViS horf-
nm þar á skápana fyllast, einn af öSrum.
ÍÞIegar viS erum búnir aS horfa á þetta stundarkorn, segir
Grímur aS viS skuluni þaSan hverfa. ,Næst komum viS svo i kofa
einn og er þar fátæklegt inni. Þár situr maSur viS borS og er aS
hugsa. Óásjálegur var hann og fátæklega búinn, skirtan rifin og
buxurnar tættar, grannur var hann og magur og heldur smár
vexti. En þegar viS fórum aS skygnast i heila hans, þá voru stof-
ur þar meiri og skrautlegri og fleiri, en hjá nokkurum hinna.
Hann var aS hugsa. Og þó aS rólegt væri hiS ytra, þá var alt á
fe’rS og flugi hiS innra. MaSurinn var aS berjast viS nýja upp-
götvan. f huga hans er hún búin til. Á borSinu fyrir framan
hinn dularfulla var dregin mynd af henni, þar var og sýnishorn af