Fróði - 01.09.1913, Qupperneq 54

54
FRÓÐI
gefin viss sort af fæöutegund að nærast á í heila viku. Var svo hver
hópur nákvæmlega prófaöur viö byrjun og enda vikunnar.
Þeir sem liföu á ávöxtum eingöngu, töpuöu 6—13 pundum af þyngd,
en græddu aftur undarlega mikiö af styrkleika. Þeir töpuöu því ekki
neinum verulegum eöa góöum vöövum, heldur losnuöu vöövar þeirra viö
óþarfa rusl, sem sest hafði þar aö og gjörði þeim ilt eitt. En þegar
vöðvarnir og líkaminn varð hreinni, þá veitti vöövunum svo miklu létt-
ara að dragast saman og taugaþræðirnir, sem stýrðu þeim, uröu svo miklu
skarpari, og allur líkami mannsins fann nýtt lif og fjör og vellíðan í
hverjum hinum minsta parti viö þaö aö losast viö alt þetta rusl og allan
þenna óhroöa.
Þeir,- sem lifðu á fæöutegundum sem mikið var í af protein-efnum
('vöövamyndandiý, svo sem bauna-tegundum, eggjum, osti, kjöti, þeir
þyngdust allir — en þeim fór öllum aftur aö kröftum. Þessi þyngd
þeirra, sem þeir bættu viö sig, var aö miklu leyti innifalin í því, aö allra-
handa rusl safnaðist fyrir í vöðvunum, fylti rúmin milli vöövaþráöanna,
án þess þó aö veröa að vööva, og belgdi þannig út vöðvana og holdið.
En i staö þess að auka aðdráttarafl vöövanna, þá dró þaö úr því,
svo að hvorki vöðvarnir eöa heilataugarnar, sem stýröu þeim, gátu unniö
tilhlýðilega. Þessir hópar fengu aököst af ýmsum tegundum gallsýki,
tungur þeirra voru kámugar og loönar, andardrátturinn fúll og ólykt
mikil. Þeir kvörtuöu um höfuðverki, svefnleysi, leiðindi og ónot um sig
alla.
Hvenær sem menn eta heldur mikiö af ávöxtum, kartöflum eöa hrís-
grjónum, þá leggja lifrar sellurnar og vöðvaþræðirnir afganginn fyrir
til geyitislu og úthluta honum smátt og smátt, eftir því sem líkaminn
þarfnast. En þegar menn eta of mikiö af fæöu meö eggjahvítu-efnum,
svo sem kjöti, ostum, eggjum, þá er enginn staður að geyma þetta; lík-
ami mannsins er ekki útbúinn með neinn slíkan staö, og getur því ekk-
ert geymt af því setn untfram er daglegt brúk af þessu. Þaö verður
því að breyta þessum efnum í önnur efni og ryðja þeim út úr líkaman-
um svo fljótt, sem mögulegt er.
Nýrun, skinnið, þarmarnir, lungun, geta losað líkamann viö svo
og svo mikiö af úrgangi þessum á hverjum degi. En það, sem eftir