Fróði - 01.09.1913, Side 61

FROÐI
(31
hans Friedmanns (sáluga !!!), en þau eru öll sömun eins og þetta Fried-
manns serum, sem átti nú a'ö taka öllum fram, en reynist stórum versa
en ekki neitt; þaö spillir í staö þess aö bæta, og drepur, í stað þess aö
lífga. Og svo eru menn aö komast á þá skoðun aftur, aö þaö er nátt-
úran, sem reynist best á endanum. Þaö eru öflin i manninum, þessir
meira eöa minna huldu kraftar, sem menn þekkja lftiö eður ekki og
reyna svo lítið að þekkja, sem best geta læknaö manninn. Menn eru
að hlaupa eftir allrahanda bulli og forðast út af lífinu þá aðferðina,
sem ein dugar þegar alt annað brestur.
Því aö tæringin læknast. Á hverjum degi læknast hópar manna,
því að það eru milíónir, sem eru veikir og veikjast einlægt á hverjum
degi. Og nú, þegar menn eru farnir aö kasta öllu meöalasullinu í for-
ina, þá er fyrst vonin farin að vakna í hjörtum manna. Og þaö eru
læknarnir, sem hér ganga fremstir í flokki, sem með óþreytandi elju og
sjálfsafneitun hafa gengið í broddi fylkingar, og aflað sér ósegjanlegs
heiðurs fyrir alla sína framkomu, rannsóknir og lærdóm, ekki einn eöa
tveir, heldur í hundraða og þúsunda tali.
Fyrir þá er það, aö menn hafa nú hinar sterkustu vonir urn, aö
geta útrýmt þessum skæða óvin mannkynsins, sem veldur aldurtila
þriöja eða fimta hvers manns.
Það er eiginlega alt komið undir því, hvort þessi lokuðu hreiöur,
eöa belgir, eða brigsl, þessir lokuðu klefar, sem hin hvítu blóökorn
hlaða utan um þessa bakteríuhópa, sem berast inn í líkamann, geta hald-
ist lokaðir, svo aö ekkert kvikt geti komist þar út eða inn. Sé svo, þá
deyja berklanir úr sulti. Hiö annað öldungis nauðsynlega, eru hin
hvítu blóðkorn, “pólitíin”, hermennirnir, sem hiklaust ganga í opinn
dauðann í hundraða og þúsunda tali til að vernda líf mannsins, en
deyða sem flesta af óvinunum og leita uppi og éta bakteríur þær, sem
lausar fara, í hópatali.
OÞað, sem maðurinn getur gjört og þarf að gjöra um fram alt, er
að styrkja og efla hina hvitu hermenn með réttri og ríkulegri næringu.
ÍÞað hníga oft í valinn svo margar milíónir þeirra, aö þaö verður skort-
ur á þeim, blóöið tærnist af þeiin og þá þarf að fara að búa þær til aö
uýju.Enginn maður kann það, en þó er það gjört og hver og einn getur
hjálpað til þess, ef rétt er að farið.