Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1927, Síða 68

238
Mannsbarn.
IDUNN
markvitundarlaust. Bifreiðar,sporvagnar, leiguvagnar þjóta
fram hjá. Borgarar eru á gangi, kviðhristandi skemti-
göngu.
Skemtigarður. Sár hrygð, sálarkvalir.
Hvers vegna á ég ekki ríka foreldra? Guð, hvers
vegna setturðu mig hjá? Hvers vegna gat ég ekki valið
mér foreldra?
Ský gráta.
Ljósaskifti. Mannsbarn situr á bekk. Blöð falla af
trjám. Sölna á jörðu.
Ríki gegn ríki.
Maður gegn manni.
Fyrir föðurlandið! Föðurlandið er í hættu!
Mannsbarn — í skotgröfum. Kúlnahríð. Fallbyssu-
druna. Árásir á skotgrafir óvina. Andlega beygður.
Skelfing, skelfing!
Guð er með okkur! Áfram!
Fyrir réttlæti!
Stríðsmenn hlaupa. Á jörðu: lík. Ovinur hleypur til
móts. Skepna, kvikfé, ófreskjur! — segja menn.
Byssustingjabardagi.
Húrra! Húrra!
Sigur!
Á landi óvinarins.
Menn urðu skepnur. Menn brenna, myrða, tortíma.
Bara óvinir! Börn eru hent á byssustingjum. Þau —
bara óvinir! Konur eru svívirtar. Gamalmenni eru skot-
in í hel. Þau — bara óvinir.
Foringjar eggja, skipa.
Meðaumkun, viðkvæmni til fjandans!
Mannsbarn sárþjáist. Þú skalt ekki mann deyða! Ekki