Kirkjuritið - 01.12.1939, Síða 8

(Jólahugleiðing).
Eftir sérci Erlend Þórðarson.
Jólin, — gimsteinn á daganna festi. Eins og björt geisla-
In-ot gimsteinsins eru dásamleg á að liorfa og gera hann
dýrastan allra steina, eins stafar út frá jólunum, í hvert
sinn er vér minnumst þeirra, hugnæmari birta en út frá
nokkurum öðrum dögum.
()g jólaguðspjallið, — ef velja ætti úr það lielgidags-
guðspjall, sem fleslum kristnum mönnum þætti vænst um,
er ekkert líklegra en að jólaguðspjallið yrði fyrir valinu.
bað er eðlilegt, að svo yrði, þvi að öll hin gnðspjöllin eru
sem greinar úl frá því sem stofni, þar eð það leiðir hug
vorn að vöggu hans, sem er höfundur og fullkomnari
trúar vorrar. — En jafnframt er frásagan um fæðingu
frelsarans svo nndnrsamleg. Þótt hún sé sögð með látlausu
og léttn máli, þá er hún öll svo nndursamleg, að sérhvei’
maður, sem á hana hlustar eða um liana liugsar, hlýtur
að verða hljóður og hrifinn. Það er sem bilið milli liiinins
og jarðar, þessarar tilveru og æðri tilveru, hafi verið num-
ið hurt, hið mikla djúp hrúað, og vér horfum á hina yfii'"
skilvitlegustu hluti eða atburði gerast.
Margir spádómar voru til um komu frelsarans, ]iar a