Kirkjuritið - 01.06.1942, Side 35

Kirkjuritið.
Sálmur.
200
Ó, haltu mér vakandi, herra kær,
svo heyri ég röddu þína,
því blómið, sem mér í brjósti grær,
ei blöðunum mætti týna.
Því teyga ég af þeirri lífsins lind,
sem laugar burt hverja mína synd.
Og þegar leiðin .á enda er,
mig ekkert fær hindrað framar.
Til lausnara míns ég fegin fer,
þá fjarlægist það, sem amar.
Hve oftlega þrái ég eilíft vor,
og eilífð er nær við hvert mitt spor.
Hugrún.
Játningin mín.
Eg trúi á Guð, hinn góða,
Guð föður allra þjóða.
Krist Jesú, konginn sanna,
konginn í sálum manna.
Helgan, hulinn anda,
hjálpræði allra landa.
Vilji Guðs vaxi og dafni.
Svo verði í drottins nafni.
Valgeir Helgason.