Kirkjuritið - 01.12.1945, Qupperneq 38

324
Ásmundur Guðmundsson:
Nóv.-Des.
að lesa skáldsögu, og er andlegur þrótlur hennar meiri en lik-
amlegur. Kvöldsólin gyllir fallega silfurhærur beggja. — Seint
um kvöldiS er samkoma í Mountainkirkju, elztu kirkju Vestur-
íslendinga, sem þeir reistu úr bjálkum .eigin höndum. Var ekki
lengra komið smíðinni en aS gólfiS var lagt, þegar séra Hans
Thorgrímsen fermdi þar hörn fyrsta sinn. Samkoman í kirkj-
urini fer fram með líkum hætti og í GarSakirkju, nema ég tala
cinkum um kirkjumálin á íslandi. Á eftir flytur Richard ,Beck
mér kveðju Þjóðræknisfélagsins og ég svara og árna félaginu
heilla. Þykir mér vænl um alla þá vinsemd, sem dr. Beck liefir
sýnt mér í þessari íor minni, allt frá því er hann tók á móti
mér í Winnipeg og til þessa kvölds, er þau lijónin gefa mér
gjafir að skilnaði. Að lokum er samsæti, sem nokkurar safnað-
arkvennanna búa okluir. Mér er ljúft að að gista síðast að Álm-
viði og njóta að morgni fylgdar Frímanns og sonar hans norður
að landamærunum.
Til Churchbridge.
AS kvöldi þess dags fylgja mér lil járnbrautarstöðvarinnar
frænkur minar tvær, Svafa og Lára, Jóhannsdætur kaupmanns
í Mozart, og Jóhannes Pétursson, einhver bezti vinur minn af
bændunum í Vatnabyggðum. Er nú förinni heitið alla leið til
Churclibridge í Sask., en þangað hafði ég lofað að koma. Séra
Sigurður Ólafsson er með mér í þessari vesturför. ÞaS er önn-
ur járnbrautarför mín í ferðalaginu. Þegar ég geng um lestina
finn ég svefnvagn og Svertingja, sem sér um hann.. Semst með
okkur, að ég fái rúnl og hann veki mig nógu snemma til þess,
að ég geti stígið úr lestinni í Churchbridge. Reyndist Surtur
mér hið bezta og verður léttbrýnn að skilnaði, þvi að ég borga
honum vel fyrir greiðann. Á járnbrautarstöðinni biður okkar í
morgunsárinu fulltrúi frá Evang.-lúterska kirkjuþinginu, Ágúst
Magnússon að nafni, góður bóndi, sem býr okkur beztu við-
tökur á heimili sínu og eluir okkur um byggðina, Þingvalla-
nýlenduna. Er mágur hans og safnaðarforseti, Björn Hinriks-
son, með okkur í þeirri för. Við komuni víða og hittum margt
af viðfeldnu og vinsamlegu fólki. Seint um kvöldið er sam-
koma í sóknarkirkjunni. Séra Sigurður Cbristophersson, prest-
ur safnaðarins, stjórnar henni. Hann er nokkuð við aldur, mjög
góðmannlegur. Hann flytur fyrst ávarpsorð. Síðan er söngur,
meðal annars syngur organleikarinn Þórarinn Marvel, einsöng:
Móðurmálið á himnesk hljóð. Þá spyr séra Sigurður Ólafsson