Kirkjuritið - 01.12.1945, Blaðsíða 58

344
Á. S.: Ljósið frá Kristi.
Nóv.-Des.
Nú voniun vér, að nýr morgunn sé að rísa yfir valköst-
um og rústum og sviðinni jörð, eftir langa nótt styrj-
aldarinnar. En öll von vor er grundvölluð og reist á Jesú
Kristi. Af því að kirkja hans hefir starfað á jörðinni
til þessa dags, liefir eigi látið nafn hans gleymast, hefir
horið orð lians frá einni kynslóð til annarrar, þessvegna
vitum vér, að hann sjálfur, frelsarinn, er enn á ferð um
lielj arslóðir, hlóðakra og táradali jarðar vorrar, skrýdd-
ur guðlegri hátign og kærleiksdýrð. Enn er hann Guðs
útrélta hönd til mannanna. Enn er hann rödd föðurins,
er kallar til sín alla, sem erviða og' hlaðnir eru þunga.
til þess að veita þeim hvíld. Og enn er máttur hans
samur sem fyrr, mátturinn til að endurnýja og lielga
líf allra, er gefast honum í hræsnislausri, lifandi, hjart-
ans og viljans trii.
Kristur er lifandi og starfandi í kirkjunni, líkaman-
um, þar sem hann er höfuðið. Án hans væri kirkjan líka
tóm og tilgangslaus, eins og afhelgað musteri. En Guði
sé lof, að Kristur lifir í kirkju sinni, og hirtir þar enn
mátt sinn og mildi, elsku sína, líkn og hlíðu, samfara
heilagri sannleiksást og krafti viljans. Kristur er enn
lifandi í kirkju sinni. Það hafa styrjaldarárin sýnt í
lífi og baráttu þeirra, sem létu ógnatímana verða sér
tækifæri til vitnisburðar. Blessaðir séu hinir trúu vott-
ar, sem þá eins og jafnan áður sýndu, að Kristur er
lifandi í kirkju sinni og lýsir þeim, sem þar vakna af
svefni og rísa upp frá dauðum. Látum einnig lýsa oss
dæmi þeirra, sem þannig sýndu, að kraftur Ivrists var
verkandi í þeim. Biðjum þess af einlægum lijörtum, að
Kristur megi lýsa oss alla daga, þó að hver, sem hon-
um fylgir, gengur aldrei í myrkri. Árni Sigurðsson.
Látnir prestar.
Séra Halldór Bjarnarson frá Presthólnm andaðist 19. sept.
síðasll., nær níræðnr að cldri, og séra Kjartan Kjartansson frá
Staðastað 1. nóv., á 78. aldursári. Munu minningargreinar um
þá báða verða birtar síðar hér í ritinu.