Kirkjuritið - 01.12.1945, Blaðsíða 52

Kirkjuritið - 01.12.1945, Blaðsíða 52
338 Á. G.: Vestur um haf. Nóv.-Des. dagleið á railli. Þeira þykir vænna en áður um heimaþjóðina. Þeir vita breytinguna á liugsunarhættinum: Nú eru þeir ekki lengur taldir glataðir ættjörðinni, sera vestur eru farnir, heldur sannir synir íslands og dætur og því til sóma og gengis, hvar sem þeir eru. Bræðraböndin yfir hafið mun nú auðið að treysta örugglega með ýmsum hætti. Samgöngur þurfa að aukast á milli, kynn- isferðir, verzlun og önnur viðskipti. Það er vel, er námsmenn héðan að heiman sækja þá skóla vestra, sem beztir eru, og skyldi svo enn. Eins eiga Vestur-íslendingar að .stunda nám við skóla hér, og munu sumir þeirra hafa fullan hug á því. Samband kirkju íslands og kristni Vestur-íslendinga verður að eflast við prestaskipti um lengri eða skemmri tíma og komu fulltrúa á víxl yfir hafið, og mun ekkert vænlegra til samein- ingar þjóðarbrotunum. Þá er nauðsynlegt að greiða götu bók- menntum Vestur-íslendinga hér heima og okkar vestra — með því t. d. að selja bækur og blöð aðeins á kostnaðarverði. Er livorttveggja svo dýrt þar, að mjög dregur úr sölu og út- hreiðslu, og harma margir Vestur-íslendingar j)að. Ef þörf ger- ist, ber íslenzka rikinu einnig að legga fram nokkurt fé til styrktar þessu sambandi. Hvorirtveggja, Austur-íslendingar og Vestur-íslendingar, þurfa að skiija og greypa sér í hjarta, að svo verður gifta þeirra mest, að ])eir haldi vel samail eins og ein þjóð. Við það stækkar þjóð- in og batnar báðtim megin hafsins. Það er haft eftir forseta íslands, að hann liafi ekki vitað, hve ísland var stórt, fyrr en hann kom til Vesturheims. Mér finnst þetta mjög fallega sagt og alveg í samhljóðan við mína' reynslu. íslendingabyggðirnar vestan hafs eru mé'r eins og hluti af íslandi, og með það í huga sendi ég þeim og öllum vin- um mínum þar kveðju, þakkir og árnaðaróskir. í þessu felst einnig mikil brýning. Sýnum það og sönnum, að þetta eru ekki ofsjónir einar og hillingar, heldur bjargfastur veruleiki, sem mun standast straum tímans á komandi árum. Ásmuíidur Gtuðmundsson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.