Kirkjuritið - 01.12.1945, Blaðsíða 43
KirkjuritiS.
Vestur um liaf.
:í20
./. Magnús Bjarnason og kona hans. Óli Björnsson og kona hans.
staðar i Elfrosbyggð að heimili þeirra Sigurðar Sigurðssona.
frá Stóra-Kroppi í Reykholtsdal og frúar hans. Þau hafa búið
langa hríð með miklum dugnaði og myndarskap og sigrast á
erfiðleikunum. Börn þeirra nú eru öll uppkominn og hin mann-
vænlegustu. Einn sonur var þar heima við búskapinn, mikili
maður vexti og hinn mannvænlegasti. Við ökum inn i Elfros-
þorpið og komum til .1. Magnúsar Bjarnasonar skálds og konu
hans, sem liggja bæði, af völdum sjúkdóms og elli. Magnús er
þungt haldinn, en ber þrautir sinar með sömu hetjulund og
fornmenn, sem hvorki létu sér bregða við sár né bana. Heið-
í'ilcja hugarins einkennir hann jafnframt karlmennskunni. Hann
skrifar aðeins bréf sér til dægrastyttingar en ekki sögur leng-
ur. „Ég læt vera, þótt hann sé hættur að ljúga“, segir kona
hans glettnislega, og skilzt mér, að ekki muni hún draga úr
kjarki hans. Frá Elfros ökiun við til Leslie og sitjum 80 ára
afmælisfagnað Jóns Ólafssonar úr Reykholtsdal. Er þar marg-
menni og fylgir okkur séra Sigurði til járnbrautarlestarinnar,
sem flytur okkur aftur til Winnipeg.