Kirkjuritið - 01.07.1947, Blaðsíða 8

Kirkjuritið - 01.07.1947, Blaðsíða 8
188 Páll Þorleifsson: Júlí-Okt. litlu síðar, að liann hafi aldrei séð hann? Og arfsögnin liermir, að hann hafi verið þess albúinn að flýja úr Róm undan Neros ofsóknum, og bendir liún til, að liann liafi ekki verið talin eiga mikla lietjulund til að hera, né staðfestu. En hvað er það þá í fari Péturs og eðli, sem veldur því, að Jesús hyggst að reisa á þvi musteri þeirrar framtíðar, sem liann kom til að skapa? Þegar Jesús gaf yfirlýsinguna um, að Símon væri bjargið, hafði hann lagt þessa spurningu fyrir læri- sveinana: Hvern segið þið mig vera? Þá er það sem Símon hefur upp raust sína og segir þessa ógleyman- legu og stórhrotnu setningu: Þú ert liinn smurði sonur liins iifanda Guðs. Og Jesús segir þá: Sæll ert þú Símon Jónasson, því liold og hlóð hefir ekki opinberað þér það, heldur faðir minn á himnum. Samtal þetta fór fram norðan landamæra Gyðinga- lands í byggð hárra fjalla. Orð Símonar dóu skjótt út þarna og sameinuðust tilbreytingarlausri þögn hinn- ar dulúðgu náttúru. En þó áttu þau eftir að enduróma frá einni kynslóð til annarar um víða veröld, öld eftir öld, og vekja hræringar í hrjóstum manna, slíkar sem aldrei höfðu áður þekkzt. Þessi eina setning: Þú ert Kristur, sonur hins lifanda Guðs, sögð í fámenn- um vinahópi, átti eftir að valda byltingu í sögu manns- andans. Hún barst inn í líf Evrópu eins og ómótstæði- legur kraftur nýs vors. Hún kom með smyrsl á margs manns sár. Hún opnaði augu manna fyrir því, liversu dýrðleg sú tilvera er, sem fóstrað gelur jafnvel son Guðs við brjóst sér. Við spurn Jesú er sem leiftur nýs sannleika slái allt í einu niður í sál Simonar, ósýnilegur fingur opni augu hans, svo þeim gefst sýn inn í mikinn leynd- ardóm. Hann eygir það, sem enginn hafði áður séð, hið guðdómlega, yfirnáttúrlega eðli Jesú frá Nazaret, guðssonareðli hans.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.