Kirkjuritið - 01.07.1947, Qupperneq 8

188
Páll Þorleifsson:
Júlí-Okt.
litlu síðar, að liann hafi aldrei séð hann? Og arfsögnin
liermir, að hann hafi verið þess albúinn að flýja úr
Róm undan Neros ofsóknum, og bendir liún til, að
liann liafi ekki verið talin eiga mikla lietjulund til
að hera, né staðfestu.
En hvað er það þá í fari Péturs og eðli, sem veldur
því, að Jesús hyggst að reisa á þvi musteri þeirrar
framtíðar, sem liann kom til að skapa?
Þegar Jesús gaf yfirlýsinguna um, að Símon væri
bjargið, hafði hann lagt þessa spurningu fyrir læri-
sveinana: Hvern segið þið mig vera? Þá er það sem
Símon hefur upp raust sína og segir þessa ógleyman-
legu og stórhrotnu setningu: Þú ert liinn smurði sonur
liins iifanda Guðs. Og Jesús segir þá: Sæll ert þú
Símon Jónasson, því liold og hlóð hefir ekki opinberað
þér það, heldur faðir minn á himnum.
Samtal þetta fór fram norðan landamæra Gyðinga-
lands í byggð hárra fjalla. Orð Símonar dóu skjótt
út þarna og sameinuðust tilbreytingarlausri þögn hinn-
ar dulúðgu náttúru. En þó áttu þau eftir að enduróma
frá einni kynslóð til annarar um víða veröld, öld eftir
öld, og vekja hræringar í hrjóstum manna, slíkar
sem aldrei höfðu áður þekkzt. Þessi eina setning: Þú
ert Kristur, sonur hins lifanda Guðs, sögð í fámenn-
um vinahópi, átti eftir að valda byltingu í sögu manns-
andans. Hún barst inn í líf Evrópu eins og ómótstæði-
legur kraftur nýs vors. Hún kom með smyrsl á margs
manns sár. Hún opnaði augu manna fyrir því, liversu
dýrðleg sú tilvera er, sem fóstrað gelur jafnvel son
Guðs við brjóst sér.
Við spurn Jesú er sem leiftur nýs sannleika slái
allt í einu niður í sál Simonar, ósýnilegur fingur opni
augu hans, svo þeim gefst sýn inn í mikinn leynd-
ardóm. Hann eygir það, sem enginn hafði áður séð,
hið guðdómlega, yfirnáttúrlega eðli Jesú frá Nazaret,
guðssonareðli hans.