Kirkjuritið - 01.06.1963, Blaðsíða 9
KIRKJURITIÐ
247
Musteri sannleikans verður aldrei reist á feni efaliyggjunn-
ar. Andlegt líf okkar er fúið að dýpstu rót, sökum þess að
það er gegnsýrt efaliyggju og fyrir vikið lifum við nú í
veröld, sent full er af falsi og blekkingum, livert sem litið
er. Við erum ekki langt frá því að steita á því skeri, þar
sem sannleikurinn er sviptur sínu starfandi lífsafli.
Sá sannleikur, sem þröngvað er upp á þann efagjarna,
befur aldrei þá sönnu andlegu eiginleika og liinn, sem
áunninn er fyrir eigin liugsun. Hann verður utangarna og
andlaus. Hann kann að liafa álirif á menn, en rennur þeim
aldrei í merg og bein. Lifandi er sá sannleikur einn, sem
a upptök sín í frjálsri liugsun.
A sama hátt og tréð her árlega sönni ávextina, sem þó
eru nýir á liverju sumri, þannig verða allar sígildar liug-
sjónir að fæðast aftur og aftur í hugum liugsandi manna. En
nútíminn hallast að því, að gera liið visnaða tré efahyggj-
tinnar frjótt með því að hengja á það einhver sannleiksepli
eins og glingur.
Eingöngu með því að treysta á hæfileika okkar til þess
að öðlast sannleikann fyrir frjálsa liugsun einstaklingsins,
verðum við liæfir til að veita sannleikanum viðtöku. Sjálf-
stæð hugsun, ef liún á annað borð leggst djúpt, verður meira
en einstaklingsbundin. Hugsjónir hennar lirífa sálir þeirra,
sem ekki eru upp úr því vaxnir að vilja vera sannir og reyn-
ast færar um að liafa álirif á þá, sem lifandi þekking.
Samfara sannleiksþránni, verða menn einnig að þrá ein-
lægnina. Aðeins sú kynslóð, sem á hugrekki til þess að vera
einlaeg og sönn, getur öðlast þann sannleika, sem verður lif-
andi kraftur hið innra með þeim.
Einlægnin er grundvöllur andlegs lífs.
Með því að auðvirða sjálfstæða liugsun, liefur þessi kyn-
slóð glatað gulli einlægninnar og um leið gulli sannleikans.
í*ess vegna er henni nú engin önnur von til viðreisnar en sú
a^ snúa aftur inn á brautir frjálsrar hugsunar.
Þetta er sannfæring mín og þess vegna er ég í andstöðu
við tíðarandann og tekst óhikað á herðar þá ábyrgð, að
ieggja fram minn skerf til þess að tendra á ný elda frjálsrar
hugsunar.
Hugsun um lotningu fyrir lífinu er í eðli sínu sérstaklega