Kirkjuritið - 01.04.1977, Qupperneq 23

e'gið þið svo gott að hafa fyrir satt,
að slíkur himnafaðir sé til.“
Já, öll viljum við eiga og þiggja
9iafirnar frá Jesú.
En við fáum þær ekki, án krossins.
Við verðum að segja skilið við ýmis-
le9t, þótt við fáum það hundraðfalt
aftur, sem við fórnum honum. En fyrst
verðum við að vera reiðubúin að færa
fórnir. Mitt í hinum kristna fögnuði
hljómar þetta:
Lætur hann lögmál byrst
lemja og hræða.
Eftir það fer hann fyrst
að friða og græða.
Fnð við Guð eignumst við aðeins á
Vegi krossins. Aðeins sá, sem stend-
ur stöðugur á þeim vegi, mun Ifta hina
tómu gröf og dýrð páskanna.
Við verðum að elska hinn krossfesta
meira en gleðina, sem hann veitir.
„Leitið fyrst ríkis Guðs, og þá mun
allt þetta —friðuð samviska, konung-
legt áhyggjuleysi og nýtt mat á fólki
og fegurð veraldar — veitast yður að
auki.“ Þá mun okkur upplúkast ný út-
sýn yfir fugla himinsins, ský loftsins og
vindana, sem blása. Jafnvel þeir, sem
angra okkur, munu öðlast í augum
okkar þá upphefð, sem Jesús gaf
þeim þegar hann gekk í dauðann fyrir
þá.
Þar sem Kristur er konungur, er
allt breytt. Augu sjá öðruvísi og hjörtu
slá á nýjan hátt. Og þótt við förum
um dimman dal, munum við heyra
huggandi hirðisraust hans og finna
fyrir höndinni hlýju, sem aldrei sleppir
af okkur takinu, en ávallt heldur okkur
uppi.
Sr. Gunnar Björnsson snéri á ísiensku.
21