Kirkjuritið - 01.04.1977, Qupperneq 77

skýrsla um þaS mál. Þá hefur RáðiS
'nni9 gengizt fyrir allmörgum ráð-
0 8 num með fólki annarra trúarbragða
rrTku næstunni er ráðgerð yfirgrips-
' ' ráðstefna um dialog. Á næst-
n' mun Ráðið einnig gangast fyrir
eð^/36^11171 Við fuiltróa Islam (múham-
kau GySinga ( þaS fyrirtæki
ar Paulos Gregorias ,,Trilog“l).
vemig bregzt kristin guðfræði við
'm sPurningum, sem að henni bein-
brö^ð snertin9u viS önnur trúar-
kröf ? Hér vakna spumingar um þá
hiáJ krist'nnar tmar, að vera eina
vakPræ^'Sle'Sin’ eini ve9urinn- Einnig
S[s ne sPumingar um kristniboðið og
sem kali'ls6?1/'21 Um Það fyrirbæri’
sem f 30 betur verið ,,synkretismi“,
fair eiga auðvelt með að skil-
ve'na lii tlittar — ÞaS hugtak er hins
sórf nota® óspart af fulltrúum ýmissa
að rr^?trfl°kka ‘Í' að sPorna gegn því,
bröað Verð' V'ð folk at eSrum trúar-
snn= Um ' °®rum tilgangi en þeim að
þsim til kristinnar trúar.
an Ve°trænni guSfræði hefur afstað-
mótaJ annarra trúarbragða einkum
seinJ ■ 3f ettirtöldum meginlínum á
ur tn' 8ruUm' ^ari Barth afgreiddi önn-
9iauh /Ö9ð einfaldlega sem ,,Un-
þv[ að .tvantrú). Gefur guðfræði hans
leika t'i °mi ^re9°riosar enga mögu-
,e9rar '■ Skynsamie9rar og nauðsyn-
paul AithmndUnar ^essa vandamáls.
takinu ' TS °Pnað' ,eiSina með hug-
berun ,’’Urottenbarung“ (frumopin-
Ernii d'. aiis mannkyns) og fetaði
Ratsoh runner þá slóð. Carl-Heinz
buqtakin^ 9engur oi,u lengra með
(hjálnL*- . ”Hei|shandeln Gottes“
bröqðnn, 'SV!rkni GuSs) í öðrum trúar-
’ Somuleiðis Wolfhart Pann-
enberg með hugtakinu „Heilshandeln
Gottes“ í sögunni. Paul Tillich — sem
að vísu hefur að verulegu leyti mótað
hina tvo síðastnefndu — leggur nýj-
an grundvöll til lausnar málsins með
skilgreiningu sinni á menningunni:
„Religion ist die Substanz der Kultur
und die Kultur ist die Form der Religi-
on“ (trú er innihald menningarinnar
og menningin er umgjörð trúarinnar).
Þar með reynir hann að túlka menn-
inguna — í breiðasta skilningi — sem
form eða umgjörð trúarinnar. Þar með
er að vísu ekki fundin endanleg lausn
málsins.
Munurinn á Barth og Tillich í þessu
tilviki er fyrst og fremst sá, að Barth
túlkar trúarbrögð sem eitthvaö nei-
kvætt. Kristin trú er að hans mati ekki
trúarbrögð heldur trú (ath. mismuninn
á Retigion og Glaube, mismunur, sem
okkar tunga býður því miður ekki
uppá). Hjá Tillich fær hugtakið trú
(Religion) hins vegar jákvæða merk-
ingu sem a) tjáning firringar mannsins
frá Guði og b) sem tjáning innbor-
innar þrár hans til að eignast sam-
band við Guð. Þar með er ekki sagt,
að öll trúarbrögð séu „frelsanai" í
sama mæli eða sama skilningi sem
kristin trú. Það er önnur saga, sem
ekki verður fjallað um hér.
Paulos Gregorios bendir á takmörk-
un þeirrar guðfræði sem gengur úti-
lokandi út frá „náðinni í Kristi“ á þann
hátt, að sköpunin, náðarverk Guðs cg
hin áframhaldandi sköpun hans,
gleymist. Náð Guðs er að hans skiln-
ingi „universal" (almenn) og fyrir
hendi í öllum trúarbrögðum. Hann vitn-
ar í Ágústínus: „Meira að segja Ágúst-
ínus, með kenningu sinni um „massa
75