Kirkjuritið - 01.04.1977, Síða 80

verið farvegur hjálpræðisins og þar
með væru dagar hennar réttilega tald-
ir. En einnig færi hún á mis við þann
kraft frelsunarinnar, sem Lúther kall-
aði „gratia universalis“, sem Guð læt-
ur hríslast um sköpunarverk sitt til
þess að leiða það fram til sigurs.
Því að sigurinn er hans en ekki kirkj-
unnar. Kirkjan er í eðli sínu þakkiátt
andsvar við hjálpræðisverki hans 1
Kristi og hún sýnir það andsvar í virkri
þjónustu við náungann í samfélaginu.
það er hin sanna ,,guðsþjónusta“ að
lútherskum skilningi.
Ritað í Bochum
í janúar 1977.
Brot af veruleika
ViS mennirnir eigum þa3 til aS halda upp á ákveSnar hugmyndir og hampa
þeim umfram aSrar. ViS erum t. d. á einu máli um þaS, aS kristinn dómur
sé trúarbrögS „kærleika" og „mannúSar.“ ÞaS kemur sér vel fyrir okkur. sem
lifum í streitu, samkeppni og gleSivana hringekju hversdagslífsins, aS sá
dómstóll skuli vera til, þar sem ástúS ber sigurorS af ofriki og miskunn af
mannviti. Hversu margir eru þaS ekki, sem nota trúarbrögSin sem mótvægi
viS myrkvaSa önn dagsins? Mörgum er frelsarinn blámóSukennd minning frá
bernsku, sem lýsir upp löng og leiS fullorSinsár og getur jafnvel orSiS eitthvert
brot af veruleika, t. d. á jólunum.
Sjá bls. 12. Dæmisagan um kostnaSinn.
78