Nýjar kvöldvökur - 01.01.1927, Qupperneq 59

NÝJAR KVÖLDVÖKUR
53 .
er um framtíð hennar væri að ræða. Honum
var visað inn á skrifsto'u óberstans, sem var
stór stofa á neðstu hæð. Heilsaði óberst nn
honum af mestu vinsemd, en Steele tók ítrrx
effir því, að hann var annars hugarl Pegar
hann hafði boðið Steele sæti, fór funn að ganga
hratt um gólf, og viitist vera í háífgerðum
bobba. Loksins sett st hann í stól sinn, studdi
hönd undir kinn og hoifði á gest sinn.
»Mjer fanst rjettast, hf. Steele, að biðja yður
að koma heim til mín, af því að það, sem jeg
ætla að segja yður, er hið mesta trunaðarmál,
svo jeg vildi fyrirbyggja, að nokkur gæti staðið
á hleri.«
»Já,c svaraði Steele, sem'hjelt, að þessi inn-
gangur ætti við.það, sem skeði kvöldinu áður
í næsta herbergi.
»Pjer sögðuð mjer einu sinni,< hjelt óberst-
inn áfram, »að þjer ráðstöfuðuð fje yðar, en
bröskuðuð ekki með það.c
»Já,« mælti Steele.
»Hefir yður dottið í hug, að maður getur
verið hvorttveggja, eða rjettara sagt, að maður
getur haft allan ágóða af hræsni, án þess að
eiga þá hættu vofandi yfir sjer, sem fylgir braski
á opnum markaði.
»Ef slíkt verður hægt,« mælti Steele bros-
andi, »væri það það ákjósanlegasta.«
»Pað er eigi einasta unt að gera þ3ð, held-
ur er það gert daglega. Regar menn, sem eigi
eru með í hringnum, braska, taka þeir á sig
alla áhættu, sem bundin er braski, þar sem á
hinn bóginn, að þeir, sem eru þátttakendur
hringsins, braska ekki, en vinna með jafngóðri
tryggingu og bankatrygging væri, og ávaxta
hinar innlögðu uppbæðir. Nú skýrði jeg yður
frá því í gærkveldi, að þótt dvöl hr. Rocker-
velts væri stutt, var hún þó geysiþýðingarmikil.
Reikningsárið, sem nú er bráðum liðið — jeg
á vitanlega við Rockerveltsfjelögin — hefir
verið langtum betra en nokkurt fyrri ára.
Hlutabrjef Manatean Midland standa nú í I62V2,
sem er mikið undir raunverulega verði þeiira.
En áður en jeg held áfram, vildi jeg gjarnan
spyrja yður einnar eða tveggja spurninga. Er
sú tilgáta mín rjett, að þjer eigið emgöngu
hr. Rockervelt að þakka núverandi stöðu yðar?«
»Já, fyrir méðmæli Philip Manson.«
»Ó, Ph !ip Manson! Jeg held, að hann sje
einrig eitt af eftirlætisgoðum Rockervelts. Hann
var fyrirrennari yðar hjer. Var ekki svo??
»Jú, hr. Rockervelt Ijet hann fara L1 New-
Yotk og selti míg hjer í hans stað.«
»jeg geri þá ráð fyrir, að hr. Manson fái
vitneskju um þetta hjá Rcckervelt sjálfum, og
noti 'nann sjer ekkj af því, þá snýr hann sjer
til umboðsmanna vorra í New-York. Málunum
er þannig komið nú, hr. Steele. Pað hefir
látið vel í ári, og eins og jeg sagði áðan, hafa
Rockerveltsfjelögin aldrei átt betra ár. Hinar
ýmsu brautir hafa á undgrsamlegan hátt.slopp-
ið við .öll slys, og er það yður og öðrum
tíugnaðarmönnum í þjónustu þess að þakka.
Má svo telja, að engin óhepni hafi komið fyrir
síðustu árin. ' Enda þótt við ákvæðum, að láta
eigi almenning vita um hag fjelaganna og engan
nema trúnaðarmenu okkar, en hr. Rockervelt
telur yður þar á meðal, þá hefir þó kvisast
um hag þeirra. Hlutabrjef, sem hægt var að
kaupa fyrir mánuði síðan á 152, seljast í dag
fyrir yfir 160. Samt sem áður hefir almenn-
ingur eigi fengið ábyggilega vissu fyrir því,
hve hepnir við höfum verið, og jeg dirfist að
fullyrða það fyrirfram — og næsta t'lkynning
okkar »um arðgreiðslu, sem verður birt eftir
tæpan mánuð — mun koma eins og þruma
úr heiðskíru lofti, og þeir, sem vissu þetta
fyrirfram, munu geta grætt í stórum stíl. Auð-
vitað þekkið þjer eigi til þeirra fjármálaviðskifta,
sem jafn stórt fjelag og Rockervelts-hringurinn
er, gera, svo að jeg skal segja yður það.
Pegar bú.ð er að halda ársfundinn og búið
að úthluta miklum arði, munu hinir raunveru-
legu eigendur járnbrautanna, sem er hr. Rock-
ervelt og fjelagar hans, selja hlutabrjef sín og
kaupa aftur næsta ár fyrir minna verð. Við
höfum nú allir byrgt okkur með h'utabrjefum
eins og við höfum getu til og við höfum
komið okkur saman um að rjettast sje, að taka
nokkra útvalda, nýja fjelaga í hringinn, t. d.