Gripla - 01.01.1984, Page 195

F ORNKVÆÐAS P J ALL
191
komið fyrir siðaskipti, en auðvitað er ekki loku fyrir það skotið að eitt
og eitt hafi borist þaðan síðan. Á hinn bóginn er naumast hægt að finna
síðara aldursmark fyrir kvæði, sem borist hafa beint frá Danmörku,
annað en ritunartímann. Þegar þar við bætist að sambandið við Dan-
mörku eykst við siðaskiptin og að ekki hefur verið mikið beint samband
fyrir þau, finnst mér almenn rök mæla með því að telja kvæði af
dönskum uppruna ung. Þar getur líka verið um undantekningar að
ræða.
Þessi lýsing mín á eigin viðhorfum og vinnubrögðum kann að þykja
stinga allmjög í stúf við lýsingu 2. andmælanda á riti mínu og er því mál
til komið að víkja að ræðu hans. Áður vil ég þó nota tækifærið og
þakka Jóni Samsonarsyni fyrir vandaða gagnrýni og þær leiðréttingar
og viðbætur sem hann færir fram.
SVAR VIÐ RÆÐU 2. ANDMÆLANDA
Milli mín og 2. andmælanda er ágreiningur um grundvallaratriði, sem
mér er ánægja að fá tækifæri til að ræða. Hins vegar urðu mér það
nokkur vonbrigði að 2. andmælandi skyldi ekki virða viðlits samanburð
kvæðaafbrigða, sem er uppistaða þess hluta bókar minnar, sem hann
fjallar um, og það atriði sem hefur kostað mig mesta vinnu.
Ræða 2. andmælanda er að því leyti sérkennileg að helmingur hennar
snýst ekki um rit mitt heldur hefur andmælandi kosið að gera Holberg
að skjaldsveini sínum og ganga síðan á hólm við nokkra löngu látna
kappa úr hópi þeirra sem fengist hafa við rannsóknir á norrænum forn-
kvæðum. Hann telur raunar að afturgöngur þeirra séu enn á ferli á
blaðsíðum fræðirita, þám. í mínu verki, og réttlætir með því hólm-
gönguna. Eðlilegra hefði mér fundist að hann réðist beint gegn þeim
fræðimönnum, sem enn geta svarað fyrir sig, og vandaði sig meira við
að hrekja niðurstöður mínar. Þetta segi ég af því að mér finnst að lýsing
hans á norrænum fornkvæðarannsóknum eigi engan veginn við þau
vinnubrögð sem þar hafa verið höfð í frammi síðustu þrjá til fjóra
áratugi og að hann eigni mér beint eða óbeint viðhorf og vinnuaðferðir
sem ekki sé að finna í riti mínu. Loks virðist mér hann hafna niður-
stöðum mínum röksemdalaust, þeas. án þess að gera tilraun til að meta
eða hrekja þær röksemdir sem ég færi fyrir þeim. Þessum orðum skal
ég nú reyna að finna nokkurn stað, þótt málið geti naumast orðið útrætt
hér.