Eimreiðin - 01.06.1922, Qupperneq 49

eimreiðin
SKÁK
177
5. Rgl—f3 c7—c6
Betra uar Bf8—b4 sem hindrar
d2—d4.
6. Ddl—e2 Re4—c5
Betra er Re4Xc3.
7. d2—d4 Rc5—e6
8. De2—f2 Bf8—b4
9. Bfl—d3 Rb8—d7
10. 0—0 Dd8—e7
11. Df2—g3 Rd7—f8
12. Rc3—e2 Rf8—g6
13. Bcl—g5 Re6Xg5
Ollu betra virðist De7—d7, með
J>ví heldur Svartur sínum varnar-
■^önnum og faer opna línu fyrir
biskup —e7 sem nú er útilokaður.
14. Rf3Xs5 Bc8—e6
(Ef f 14. leik sv. 0—0 þá 15.
R—f4, B—d2 16. RXR, h7XR 17.
RXf7, HXR 18. DXS6 og vinnur).
15. Rg5Xe6 ......
15. RXh7 með hótun BXR er
líklega fallegri vinningsleið.
15....... De7Xe6
16. Re2—f4 Rg6Xf4
Sé D færð, þá e5—6.
17. Dg3Xs7 0—0—0
Ef R—h3f, K—hl með hótun
B-f5.
18. HflXf4 Hd8—g8
19. Dg7Xs8f Hh8Xs8
20. Bd3—f5 Bb4—d2
21. Bf5Xe6f f7Xe6
22. Hf4—f3 Gefið
T í m a v é 1 i n.
Eftir H. G. Wells.
(Framhald)
Landslagið var þokukent og óljóst. Eg var enn þá í sömu
hlíðinni, sem hús þetta stendur í, og eg sá öxlina hérna fyrir
°fan bera við loft. Eg sá trjátoppana váxa og hverfa eins og
Sufumekkir risu upp, og sló á þá grænum, brúnum og gul-
Um litbrigðum. Alt gekk af í einum svip, vöxtur, rýrnun og
eYðing. Eg sá stór slot rísa upp, þokukend og fögur, og svo
v°ru þau horfin. Alt yfirborð jarðarinnar tók sífeldum breyt-
ln9um, eins og jörðin væri bráðinn málmur í deiglu. Vísarnir
a hraðamælinum runnu hraðar og hraðar. Nú sá eg að sól-
arbeltið sveiflaðist upp og niður milli skammdegis og lang-
^e9is á tæpri hálfri mínútu, en það sýndi að eg- var nú ekki
nema tæpa mínútu að fara hvert ár. Við og við brá hvítum
sn)óskrúða vetrárins fyrir, en á milli kom hið græna skrúð
sumarsins.
12