Eimreiðin - 01.01.1930, Síða 66

46
KRISHNAMURTI f OJAI-DALNUM 1929 eimreidiN'
viðjum. Afsakið, að ég get ekki á mér setið að ítreka þessa
reynzlu mína við yður, þólt hún kunni ef til vill að vera hálf-
brosleg í augum jafn skáldlegs manns. Hinn sanni kjarni alls
endurlausnaiboðskapar er fyrirfram fordæmdur innan borgara-
stéttarinnar, með því að eðlisrök þeirrar stéttar er helsi. Su
stélt er lærð, hún er fordómsfull, hún er »heiðarleg«, hún er
>fín«, hún býr við hlunnindi, — hún er bundin auðæfuW»
bundin allskonar eignahaldi og öllum þeim metorðum, sem
grundvallast á eignum. I þessari stétt láta menn að visu
mestum fagnaðarlátum yfir andlegum boðskap, en það er ekki
vegna þess, að þeir hafi öðlast neina æðri afstöðu gagnvart
lífinu, heldur vegna þess, að þeir eru svo vel haldnir og sið"
aðir og svo fínir, að hin andlega þýðing eins brauðhleifs er
í augum þeirra guðlastanleg heimska. Gersemar menningaf'
innar eru aðeins sjálfsögð leikföng þeirra, til þess ætlaðar að
stytta þeim langdregnar tómstundir, og við þessar margviS'
legu gersemar una þeir sér í óskammfeilinni ró, meðan þrælar
þeirra og fyrirvinnur eiga við böl að búa í þúsund myndum,
— og með fyrirvinnum borgarastéttarinnar á ég auðvitað við
verkamenn, hina sérréltindalausu, hina ómentuðu og ósiðuðu,
þá sem dagblöðin lesa og togleðrið tyggja, þá sem fengið
hafa í sinn hlut áhyggjur, kvíða, vonleysi, undirlaunaðan þr*l'
dóm, atvinnuleysi, fangelsi, óloft, ryk, sagga, skít, óforsvarati-
legt húsnæði eða húsnæðisleysi, úldinn mat eða engan, eitrað
tóbak, asnalegan kristindóm eða aðra trúardellu, föðurlandsást
og aðrar falsaðar hugsjónir, styrjaldir, þar sem líkamir þeirra
eru knosaðir sundur með vélum og eitraðir með gasi o. s. fry#
Hvað gera svo hinir vel höldnu og vel siðuðu meðlimir
borgarastéttarinnar úr yður? Þeir hafa gert úr yður dulraena,
væmna og rómantíska álfasögu. Hið útlendingslega yfirbragð
yðar svalar andlausri forvitni þeirra, hinni siðlegu tilfinninga'
eðju þeirra, hinni óbyrjulegu æsingafýsn þeirra. Þér sögðuð
mér í gær, að yður væri full-ljóst, að borgarastéttin værl
dæmd stétf og hverfandi, og úr þeirra hópi sízt að vænta
þess anda, sem leiða mundi mannkynið á vegu sannrar end'
urlausnar og hefja það til þess aðals, sem því ber. Hví Ser'^
þér yður þá að spursfífli og svargikki þeirrar stéttar? — Þar
eru engir gustukamenn, þvert á móti, þeir hafa alt, frá fal'