Eimreiðin - 01.01.1930, Síða 67

E'MREIÐIN KRISHNAMURTI í 0]AI-DALNUM 1929 47
^e9Um heimilum og útlilsgóðum börnum alt upp í ágæta há-
skóla og glæsilega klúbba. Þegar þessir borgrrar koma heim
Ur baldbúðarviku yðar, þá byrja þeir ekki á að vinna að því,
létta kjör hinna tveggja miljóna af bama-aumingjum,
sem þræja f verksmiðjum Suðurríkjanna, eða hinna áttatíu
PUsund hungruðu atvinnuleysingja, sem ráfa um slræti Los
E'ngeles-borgar þessa dagana eða sofa á pöddum í skálum
miðnæturtrúboðsins, meðan illa innrættir prestar halda yfir
Peim ræður um dýrð himnaríkis. Nei, Krishnamurti, eftir að
Pessir borgarar koma heim til sín úr tjaldbúðarvikunni yðar,
Pa eyða þeir lengstum stundum í yndislegum te samsætum,
Par sem þeir kappræða um, hvað þér séuð fallegur til augn-
a.nna, — það er alt, sem þér vinnið á með því að tala
þeirra.
^ér sögðuð mér í gær, að í Indíalöndum væru tvö hundr-
og fimtíu miljónir manna, sem aldrei hefðu haft málung
^atar alla sína æfi. Þetta hélt fyrir mér vöku í nótt. Það er
kki ; fyrsta sinn, sem ö birgð miljónanna hefur gert mér
e9t í skapi, og ég mundi líta á sjálfan mig sem siðspiltan
autningja frá þeirri stundu, er ógæfa þeirra, sem mér eru
°9®fusamari, hætti að valda mér áhyggjum. Ég hef sjálfur
yfr'ð í sporum þessara umkomulausu og vanhöldnu miljóna.
háleitasta fagnaðarerindi lét mig ósnortinn. Hversvegna?
e9na þess, að það var enginn til undir þessari heimsfrægu
9uðs, sem vildi lúta svo lágt að láta drjúpa niður til mín
1 duftið hið guðdómlega fagnaðarerindi, hina himnesku bless-
Un
sé
sem er falin í einum hleif af brauði. Hugsið, þótt ekki
nema eitt augnablik, til allra þeirra, sem svo eru hungr-
. lr> lasnir, þyrstir og þreyttir, handsárir og fótasárir, og svo
'Unilega siðspiltir af örbirgð og þrældómi, að jafnvel hið hrifn-
asta og innblásnasta spakmæli yðar hlyti að láta í eyrum
eirra sem ómerkilegt bull. Og hugsið um leið út í það, hví-
tákn andlegs fagnaðarerindis liggur í einu brauði, þeim
®eiT1 hungra. Ég hef blessað hina andlegu höfðingja mann-
Vnsins, hina ágætu vitmenn og snillinga, sem gáfu mér svo
Uiikið
^Uenta
vegna þess, að ég hafði hagræn skilyrði til þess að
mig undir slíkar gjafir, — ég hef blessað þá, eins og
e9 blessa yður nú, Krishnamurti, — en engan þeirra hef ég