Eimreiðin - 01.01.1930, Qupperneq 115

E,MREIÐIN
RITSJA
95
Tímaritið Vaka varð til þess að bera fram þessa nýjung. Þrír pró-
^ssorar, tveir bókaverðir, einn skrifstofustjóri, einn fræðslumálastjóri,
einn organleikari og einn rithöfundur gerðu um hana skjaldborg. Vér
æ,lum það vægast sagt, að Vaka hafi ekki borið af öðrum ritum í staf-
se,ningu að sama skapi sem útgefendur hennar voru fleiri en annarra.
”Það getur jafnvel farið svo hlálega, að samlagningin snúist f frádrátt “
^aka I 54).
El9i að sfð ur hefur þessi reið úr hlaði þótt svo myndarleg, að hún
hvetti
til eftirdæmis. Nú hefur stafsetning Vöku (sú sem átti að vera)
Veri5 löggih fyrir alla þjóðina. Nú er eftir að sjá, hvort bóndinn, vir
n'aðurinn, fiskimaðurinn, stúdentinn, skrifstofuþjónninn, harmoníkuspilar-
'nn' kennarinn og skólasveinninn þeysa fastir í söðli eftir Skúlaskeiði,
sem prófessorarnir, bókaverðirnir, skrifstofustjórinn, organleikarinn
® fithöfundurinn riðuðu á hestunum eða duttu af baki. Ef það verður,
Pá
hii
fara að taka undir með guðspjallinu: Ég vegsama þig faðir, herra
mins og jarðar, að þú hefur hulið þetta fyrir spekingum og hygginda-
°nnum og opinberað það smælingjum.
^ðskviðurinn „margt skipast á manns ævi“ á víst óvíða betur við en
Reykjavík. Þar sem fólkið hafði forðum ekki annað að horfa á en
1 'nn °9 fjöllin og holtin, eru því nú sýndar daglega lifandi myndir með
en,andi textum á dönsku. Þar sem kaupmenn stóðu forðum með kylfur
bSðbarefli í höndum, albúnir til að taka á móti sveitakörlunum, snúast nú
artjónar með Ijúflegu frukti frammi fyrir velmetnum frúm. Þar sem
^élavall
arskóli var forðum haldinn í gisnum hjalli, stendur nú háskólinn,
ekki
á sér neitt hús. Þar sem ungmennin ólust forðum upp óskrif-
sein
andi
Punkt;
Kl
eniens Jónsson hefur ýms hin beztu skilyrði til að rita sögu þessa
merhilega staður. Einkum leynir sér ekki að honum er gjörla kunnugt
Um fí°lda fólks,
mtt þess
b homa fram síðar, þegar að því kemur að höf. segi frá tímum, sem
(. nn hefur ekki aðeins kannað heldur sjálfur lifað. Þetta bindi nær fram
jj þess, er Reykjavík fær á sig nokkura höfuðstaðarmynd eftir þangað-
( n'n9 latínuskóla og prentsmiðju og endurreisn alþingis. Það er hvort-
I a^a’ að sá menningargróður, sem áður var til í hinu illa danska
Pfnannaþorpi, var hvorki djúprættur né hár í lofti, enda hefur höf.
°9 illa læs, lærir nú hvert mannsbarn að þekkja sundur e með
°9 e með gati.
sem alið hefur aldur sinn í Reykjavík fyrr og síðar, um
og afkomendur, um hús og götur og bæi. Og enn betur mun
var